ٱقۡتَرَبَتِ

ٱلسَّاعَةُ

وَٱنشَقَّ

ٱلۡقَمَرُ

١

Momenti (i katastrofës së përgjigjthshme) është afruar, e hëna është çarë (në dysh).

Po ata (idhujtarët) edhe nëse shohin ndonjë argument (mrekulli) zprapsen e thonë: “Kjo është magji e vazhdueshme!”

Dhe përgënjeshtruan, e ndoqën dëshirat e veta, por çdo çështje arrinë cakun e fundit.

Atyre u patën ardhur aso lajmesh (të popujve të lashtë), ku ka mjaft qortime, (për ata që kuptojnë).

Urtësi e përsosur (është Kur’ani)! Po sa bëjnë dobi qortimet!

Pra, largohu prej tyre. ditën kur thirrësi (Israfili) kumton një send të tmerrshëm.

Dalin prej varreve, e si karkaleca të shpërndarë e me shikim ë përulur.

Duke shpejtuar drejt atij që i thërret, e, jobesimtarët thonë: “Kjo është ditë e vështirë”.

Populli i Nuhut që ishte para tyre përgënjeshtroi, dhe robin Tonë (Nuhun) e quajti rrenacak dhe i thanë: “I marrë!” dhe iu bë kërcënim.

E ai iu drejtua Zotit të vet: “Unë jam i mundur, prandaj më ndihmo!”