فَفَتَحۡنَآ

أَبۡوَٰبَ

ٱلسَّمَآءِ

بِمَآءٖ

مُّنۡهَمِرٖ

١١

Atëherë Ne me një shi të vrullshëm i hapëm dyert e qiellit.

Dhe Ne tokën e zbërthyem në burime uji, kurse uji u bashkua siç ishte e caktuar.

E atë (Nuhun) e bartëm në (anije) dërrasash e shtyllash të gojëzuara.

Që lundronte në mbikëqyrje Tonë. (I fundosëm) Si ndëshkim për atë (Nuhun) që ishte mohuar (përbuzur).

Atë (ngjarje) Ne e lamë kujtim, po a ka ndokush që merr mësim?

E çfarë ishte ndëshkimi Im dhe kërcënimi Im!

Ne Kur’anin e bëmë të lehtë për mësim, po a ndokush që merr mësim?

Adi përgënjeshtroi, e çfarë ishte ndëshkimi Im dhe kërcënimi?

Atyre Nenjë ditë fatkeqe të përjetshme u lëshuamnjë erë të fortë.

I ngriste njerëzit si të ishin trupa hurmash të shkulura.