ٱلَّذِينَ
ءَاتَيۡنَٰهُمُ
ٱلۡكِتَٰبَ
يَتۡلُونَهُۥ
حَقَّ
تِلَاوَتِهِۦٓ
أُوْلَٰٓئِكَ
يُؤۡمِنُونَ
بِهِۦۗ
وَمَن
يَكۡفُرۡ
بِهِۦ
فَأُوْلَٰٓئِكَ
هُمُ
ٱلۡخَٰسِرُونَ
١٢١

Kendilerine verdiğimiz Kitabı gereğince okuyanlar var ya, işte ona ancak onlar inanırlar. Onu inkar edenler ise kaybedenlerdir.

— Turkish Translation(Diyanet)

2:122

يَٰبَنِيٓ

إِسۡرَٰٓءِيلَ

ٱذۡكُرُواْ

نِعۡمَتِيَ

ٱلَّتِيٓ

أَنۡعَمۡتُ

عَلَيۡكُمۡ

وَأَنِّي

فَضَّلۡتُكُمۡ

عَلَى

ٱلۡعَٰلَمِينَ

١٢٢

Ey İsrailoğulları! Size verdiğim nimeti ve sizi bir zamanlar alemlere üstün tuttuğumu hatırlayın.

— Turkish Translation(Diyanet)

2:123

وَٱتَّقُواْ

يَوۡمٗا

لَّا

تَجۡزِي

نَفۡسٌ

عَن

نَّفۡسٖ

شَيۡـٔٗا

وَلَا

يُقۡبَلُ

مِنۡهَا

عَدۡلٞ

وَلَا

تَنفَعُهَا

شَفَٰعَةٞ

وَلَا

هُمۡ

يُنصَرُونَ

١٢٣

Kimsenin kimse namına bir şey ödemeyeceği, hiç kimseden fidye alınmayacağı, kimseye şefaatin yarar sağlamayacağı ve onların yardım görmeyeceği günden korunun.

— Turkish Translation(Diyanet)

2:124

۞ وَإِذِ

ٱبۡتَلَىٰٓ

إِبۡرَٰهِـۧمَ

رَبُّهُۥ

بِكَلِمَٰتٖ

فَأَتَمَّهُنَّۖ

قَالَ

إِنِّي

جَاعِلُكَ

لِلنَّاسِ

إِمَامٗاۖ

قَالَ

وَمِن

ذُرِّيَّتِيۖ

قَالَ

لَا

يَنَالُ

عَهۡدِي

ٱلظَّٰلِمِينَ

١٢٤

Rabbi İbrahim'i bir takım emirlerle denemiş, o da onları yerine getirmişti. Allah, "seni insanlara önder kılacağım" demişti. O "soyumdan da" deyince, "zalimler benim ahdime erişemez" buyurmuştu.

— Turkish Translation(Diyanet)

2:125

وَإِذۡ

جَعَلۡنَا

ٱلۡبَيۡتَ

مَثَابَةٗ

لِّلنَّاسِ

وَأَمۡنٗا

وَٱتَّخِذُواْ

مِن

مَّقَامِ

إِبۡرَٰهِـۧمَ

مُصَلّٗىۖ

وَعَهِدۡنَآ

إِلَىٰٓ

إِبۡرَٰهِـۧمَ

وَإِسۡمَٰعِيلَ

أَن

طَهِّرَا

بَيۡتِيَ

لِلطَّآئِفِينَ

وَٱلۡعَٰكِفِينَ

وَٱلرُّكَّعِ

ٱلسُّجُودِ

١٢٥

Kabeyi, insanlar için toplanma ve güven yeri kılmıştık. İbrahim'in makamını namaz yeri edinin, dedik. Evimi ziyaret edenler, kendini ibadete verenler, rüku ve secde edenler için temiz tutun diye İbrahim ve İsmail'e ahd verdik.

— Turkish Translation(Diyanet)

2:126

وَإِذۡ

قَالَ

إِبۡرَٰهِـۧمُ

رَبِّ

ٱجۡعَلۡ

هَٰذَا

بَلَدًا

ءَامِنٗا

وَٱرۡزُقۡ

أَهۡلَهُۥ

مِنَ

ٱلثَّمَرَٰتِ

مَنۡ

ءَامَنَ

مِنۡهُم

بِٱللَّهِ

وَٱلۡيَوۡمِ

ٱلۡأٓخِرِۚ

قَالَ

وَمَن

كَفَرَ

فَأُمَتِّعُهُۥ

قَلِيلٗا

ثُمَّ

أَضۡطَرُّهُۥٓ

إِلَىٰ

عَذَابِ

ٱلنَّارِۖ

وَبِئۡسَ

ٱلۡمَصِيرُ

١٢٦

İbrahim: "Rabbim! Burasını emin bir şehir kıl, halkından, Allah'a ve ahiret gününe inananları ürünlerle rızıklandır" demişti. Allah da: "İnkar edeni de az bir müddet geçindirir, sonra da onu ateşin azabına uğramak zorunda bırakırım, ne kötü sonuç" buyurmuştu.

— Turkish Translation(Diyanet)

2:127

وَإِذۡ

يَرۡفَعُ

إِبۡرَٰهِـۧمُ

ٱلۡقَوَاعِدَ

مِنَ

ٱلۡبَيۡتِ

وَإِسۡمَٰعِيلُ

رَبَّنَا

تَقَبَّلۡ

مِنَّآۖ

إِنَّكَ

أَنتَ

ٱلسَّمِيعُ

ٱلۡعَلِيمُ

١٢٧

İbrahim ve İsmail, Kabenin temellerini yükseltiyordu: "Rabbimiz! Yaptığımızı kabul buyur. Şüphesiz ki, Sen hem işitir hem bilirsin"

— Turkish Translation(Diyanet)

2:128

رَبَّنَا

وَٱجۡعَلۡنَا

مُسۡلِمَيۡنِ

لَكَ

وَمِن

ذُرِّيَّتِنَآ

أُمَّةٗ

مُّسۡلِمَةٗ

لَّكَ

وَأَرِنَا

مَنَاسِكَنَا

وَتُبۡ

عَلَيۡنَآۖ

إِنَّكَ

أَنتَ

ٱلتَّوَّابُ

ٱلرَّحِيمُ

١٢٨

"Rabbimiz! İkimizi Sana teslim olanlardan kıl, soyumuzdan da Sana teslim olanlardan bir ümmet yetiştir. Bize ibadet yollarımızı göster, tevbemizi kabul buyur, çünkü tevbeleri daima kabul eden, merhametli olan ancak Sensin".

— Turkish Translation(Diyanet)

2:129

رَبَّنَا

وَٱبۡعَثۡ

فِيهِمۡ

رَسُولٗا

مِّنۡهُمۡ

يَتۡلُواْ

عَلَيۡهِمۡ

ءَايَٰتِكَ

وَيُعَلِّمُهُمُ

ٱلۡكِتَٰبَ

وَٱلۡحِكۡمَةَ

وَيُزَكِّيهِمۡۖ

إِنَّكَ

أَنتَ

ٱلۡعَزِيزُ

ٱلۡحَكِيمُ

١٢٩

"Rabbimiz! İçlerinden onlara Senin ayetlerini okuyan, Kitabı ve hikmeti öğreten, onları her kötülükten arıtan bir peygamber gönder. Doğrusu güçlü ve Hakim olan ancak Sensin".

— Turkish Translation(Diyanet)

2:130