قَالُواْ
يَٰٓأَبَانَا
مَا
لَكَ
لَا
تَأۡمَ۬نَّا
عَلَىٰ
يُوسُفَ
وَإِنَّا
لَهُۥ
لَنَٰصِحُونَ
١١

Bunun üzerine "Ey babamız! Yusuf'un iyiliğini istediğimiz halde, onu niçin bize emniyet etmiyorsun? Yarın onu bizimle beraber gönder de gezsin oynasın, biz onu herhalde koruruz" dediler.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:12

أَرۡسِلۡهُ

مَعَنَا

غَدٗا

يَرۡتَعۡ

وَيَلۡعَبۡ

وَإِنَّا

لَهُۥ

لَحَٰفِظُونَ

١٢

Bunun üzerine "Ey babamız! Yusuf'un iyiliğini istediğimiz halde, onu niçin bize emniyet etmiyorsun? Yarın onu bizimle beraber gönder de gezsin oynasın, biz onu herhalde koruruz" dediler.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:13

قَالَ

إِنِّي

لَيَحۡزُنُنِيٓ

أَن

تَذۡهَبُواْ

بِهِۦ

وَأَخَافُ

أَن

يَأۡكُلَهُ

ٱلذِّئۡبُ

وَأَنتُمۡ

عَنۡهُ

غَٰفِلُونَ

١٣

Babaları, "Onu götürmeniz beni üzüyor; siz farkına varmadan onu kurdun yemesinden korkarım" dedi.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:14

قَالُواْ

لَئِنۡ

أَكَلَهُ

ٱلذِّئۡبُ

وَنَحۡنُ

عُصۡبَةٌ

إِنَّآ

إِذٗا

لَّخَٰسِرُونَ

١٤

"And olsun ki, biz kuvvetli bir toplulukken kurt onu yerse, biz aciz sayılırız" dediler.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:15

فَلَمَّا

ذَهَبُواْ

بِهِۦ

وَأَجۡمَعُوٓاْ

أَن

يَجۡعَلُوهُ

فِي

غَيَٰبَتِ

ٱلۡجُبِّۚ

وَأَوۡحَيۡنَآ

إِلَيۡهِ

لَتُنَبِّئَنَّهُم

بِأَمۡرِهِمۡ

هَٰذَا

وَهُمۡ

لَا

يَشۡعُرُونَ

١٥

Yusuf'u oturup bir kuyunun derinliklerine bırakmayı kararlaştırdılar. Biz ona, kardeşlerinin bu işlerini kendileri farkına varmadan haber vereceksin, diye vahyettik.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:16

وَجَآءُوٓ

أَبَاهُمۡ

عِشَآءٗ

يَبۡكُونَ

١٦

Akşam üstü ağlayarak babalarına geldiklerinde: "Ey babamız! İnan olsun biz yarış yapıyorduk; Yusuf'u eşyamızın yanına bırakmıştık; bir kurt onu yedi. Her ne kadar doğru söylüyorsak da sen bize inanmazsın" dediler.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:17

قَالُواْ

يَٰٓأَبَانَآ

إِنَّا

ذَهَبۡنَا

نَسۡتَبِقُ

وَتَرَكۡنَا

يُوسُفَ

عِندَ

مَتَٰعِنَا

فَأَكَلَهُ

ٱلذِّئۡبُۖ

وَمَآ

أَنتَ

بِمُؤۡمِنٖ

لَّنَا

وَلَوۡ

كُنَّا

صَٰدِقِينَ

١٧

— Turkish Translation(Diyanet)

12:18

وَجَآءُو

عَلَىٰ

قَمِيصِهِۦ

بِدَمٖ

كَذِبٖۚ

قَالَ

بَلۡ

سَوَّلَتۡ

لَكُمۡ

أَنفُسُكُمۡ

أَمۡرٗاۖ

فَصَبۡرٞ

جَمِيلٞۖ

وَٱللَّهُ

ٱلۡمُسۡتَعَانُ

عَلَىٰ

مَا

تَصِفُونَ

١٨

Üzerine başka bir kan bulaşmış olarak Yusuf'un gömleğini de getirmişlerdi. Babaları: "Sizi nefsiniz bir iş yapmaya sürükledi; artık bana güzelce sabır gerekir. Anlattıklarınıza ancak Allah'tan yardım istenir" dedi.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:19

وَجَآءَتۡ

سَيَّارَةٞ

فَأَرۡسَلُواْ

وَارِدَهُمۡ

فَأَدۡلَىٰ

دَلۡوَهُۥۖ

قَالَ

يَٰبُشۡرَىٰ

هَٰذَا

غُلَٰمٞۚ

وَأَسَرُّوهُ

بِضَٰعَةٗۚ

وَٱللَّهُ

عَلِيمُۢ

بِمَا

يَعۡمَلُونَ

١٩

Bir kervan geldi, sucularını gönderdiler; sucu kovasını kuyuya saldı, "Müjde! İşte bir oğlan" dedi. Yusuf'u alıp onu ticari bir mal olarak sakladılar. Oysa Allah yaptıklarını bilir.

— Turkish Translation(Diyanet)

12:20