قَالُواْ
سَنُرَٰوِدُ
عَنۡهُ
أَبَاهُ
وَإِنَّا
لَفَٰعِلُونَ
٦١

[61] พวกเขากล่าวว่า เราจะเกลี้ยกล่อมบิดาของเขาให้เขาออกมา และแท้จริงเราจะทำได้อย่างแน่นอน

— Society of Institutes and Universities

12:62

وَقَالَ

لِفِتۡيَٰنِهِ

ٱجۡعَلُواْ

بِضَٰعَتَهُمۡ

فِي

رِحَالِهِمۡ

لَعَلَّهُمۡ

يَعۡرِفُونَهَآ

إِذَا

ٱنقَلَبُوٓاْ

إِلَىٰٓ

أَهۡلِهِمۡ

لَعَلَّهُمۡ

يَرۡجِعُونَ

٦٢

[62] และเขากล่าวแก่พวกคนใช้ของเขาว่า จงใส่เงินของพวกเขาไว้ในย่ามของพวกเขา หวังว่าพวกเขาคงจำมันได้ เมื่อพวกเขากลับไปหาครอบครัวของพวกเขา เพื่อพวกเขาจะได้กลับมาอีก

— Society of Institutes and Universities

12:63

فَلَمَّا

رَجَعُوٓاْ

إِلَىٰٓ

أَبِيهِمۡ

قَالُواْ

يَٰٓأَبَانَا

مُنِعَ

مِنَّا

ٱلۡكَيۡلُ

فَأَرۡسِلۡ

مَعَنَآ

أَخَانَا

نَكۡتَلۡ

وَإِنَّا

لَهُۥ

لَحَٰفِظُونَ

٦٣

[63] เมื่อพวกเขากลับไปหาพ่อของพวกเขาพวกเขากล่าวว่า โอ้พ่อของเรา การตวงถูกห้ามแก่เรา จงส่งน้องของเราไปกับเราเพื่อเราจะได้ส่วนตวง และแท้จริงเราจะเป็นผู้คุ้มกันเขา

— Society of Institutes and Universities

12:64

قَالَ

هَلۡ

ءَامَنُكُمۡ

عَلَيۡهِ

إِلَّا

كَمَآ

أَمِنتُكُمۡ

عَلَىٰٓ

أَخِيهِ

مِن

قَبۡلُ

فَٱللَّهُ

خَيۡرٌ

حَٰفِظٗاۖ

وَهُوَ

أَرۡحَمُ

ٱلرَّٰحِمِينَ

٦٤

[64] เขา (ยะอฺกูบ) กล่าวว่า ฉันจะไม่ไว้ใจพวกเจ้าที่มีต่อเขาอีก นอกจากว่าเช่นกับที่ฉันได้ไว้ใจพวกเจ้าที่มีต่อพี่ของเขาเมื่อก่อนนี้ ดังนั้นอัลลอฮฺทรงเป็นผู้คุ้มกันที่ดียิ่ง และพระองค์เท่านั้นทรงเมตตายิ่งในหมู่ผู้เมตตาทั้งหลาย

— Society of Institutes and Universities

12:65

وَلَمَّا

فَتَحُواْ

مَتَٰعَهُمۡ

وَجَدُواْ

بِضَٰعَتَهُمۡ

رُدَّتۡ

إِلَيۡهِمۡۖ

قَالُواْ

يَٰٓأَبَانَا

مَا

نَبۡغِيۖ

هَٰذِهِۦ

بِضَٰعَتُنَا

رُدَّتۡ

إِلَيۡنَاۖ

وَنَمِيرُ

أَهۡلَنَا

وَنَحۡفَظُ

أَخَانَا

وَنَزۡدَادُ

كَيۡلَ

بَعِيرٖۖ

ذَٰلِكَ

كَيۡلٞ

يَسِيرٞ

٦٥

[65] และเมื่อพวกเขาเปิดย่ามเสบียงของพวกเขา ก็เห็นเงินของพวกเขาถูกคืนกลับมายังพวกเขาด้วยพวกเขาจึงกล่าวว่าโอ้พ่อของเรา เราต้องการอะไรอีกเล่า นี่เงินของเราถูกคืนกลับมายังเรา แล้วเรายังได้นำเสบียงมายังครอบครัวของเราอีก และเราจะคุ้มกันน้องของเรา และเราจะได้เพิ่มการตวงอีกหนึ่งตัวลา นั่นเป็นการตวงที่ง่าย

— Society of Institutes and Universities

12:66

قَالَ

لَنۡ

أُرۡسِلَهُۥ

مَعَكُمۡ

حَتَّىٰ

تُؤۡتُونِ

مَوۡثِقٗا

مِّنَ

ٱللَّهِ

لَتَأۡتُنَّنِي

بِهِۦٓ

إِلَّآ

أَن

يُحَاطَ

بِكُمۡۖ

فَلَمَّآ

ءَاتَوۡهُ

مَوۡثِقَهُمۡ

قَالَ

ٱللَّهُ

عَلَىٰ

مَا

نَقُولُ

وَكِيلٞ

٦٦

[66] เขา (ยะอฺกูบ) กล่าวว่า ฉันจะไม่ส่งเขาไปกับพวกเจ้า จนกว่าพวกเจ้าจะนำสัญญาจากอัลลอฮฺให้แก่ฉันเสียก่อนว่า พวกเจ้าจะนำเขากลับมาอย่างแน่นอน เว้นแต่พวกเจ้าจะถูกปิดล้อมเมื่อพวกเขาได้ให้สัญญาของพวกเขาแก่เขาแล้ว (ยะอฺกูบ) กล่าวว่า อัลลอฮฺทรงเป็นพยานต่อสิ่งที่เราสัญญาไว้

— Society of Institutes and Universities

12:67

وَقَالَ

يَٰبَنِيَّ

لَا

تَدۡخُلُواْ

مِنۢ

بَابٖ

وَٰحِدٖ

وَٱدۡخُلُواْ

مِنۡ

أَبۡوَٰبٖ

مُّتَفَرِّقَةٖۖ

وَمَآ

أُغۡنِي

عَنكُم

مِّنَ

ٱللَّهِ

مِن

شَيۡءٍۖ

إِنِ

ٱلۡحُكۡمُ

إِلَّا

لِلَّهِۖ

عَلَيۡهِ

تَوَكَّلۡتُۖ

وَعَلَيۡهِ

فَلۡيَتَوَكَّلِ

ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ

٦٧

[67] และเขากล่าวว่า โอ้ลูกเอ๋ย พวกเจ้าอย่าเข้าเมืองทางเดียวกัน แต่พวกเจ้าจงเข้าเมืองต่างทางกันและฉันไม่อาจให้ความคุ้มกันพวกเจ้าจากอัลลอฮฺได้ การตัดสินเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮฺฉันขอมอบการไว้ใจแด่พระองค์และขอให้บรรดาผู้มอบการไว้วางใจจงไว้ใจแด่พระองค์

— Society of Institutes and Universities

12:68

وَلَمَّا

دَخَلُواْ

مِنۡ

حَيۡثُ

أَمَرَهُمۡ

أَبُوهُم

مَّا

كَانَ

يُغۡنِي

عَنۡهُم

مِّنَ

ٱللَّهِ

مِن

شَيۡءٍ

إِلَّا

حَاجَةٗ

فِي

نَفۡسِ

يَعۡقُوبَ

قَضَىٰهَاۚ

وَإِنَّهُۥ

لَذُو

عِلۡمٖ

لِّمَا

عَلَّمۡنَٰهُ

وَلَٰكِنَّ

أَكۡثَرَ

ٱلنَّاسِ

لَا

يَعۡلَمُونَ

٦٨

[68] และเมื่อได้เข้าเมืองตามที่พ่อของพวกเขาได้สั่งไว้ ไม่มีสิ่งใดที่จะช่วยพวกเขาให้พ้นจากอัลลอฮฺได้เว้นแต่ความต้องการในจิตใจของยะอฺกูบซึ่งเขาได้ปฏิบัติไป และแท้จริงเขาเป็นผู้มีความรู้ซึ่งเราได้สอนเขา แต่ส่วนมากของมนุษย์ไม่รู้

— Society of Institutes and Universities

12:69

وَلَمَّا

دَخَلُواْ

عَلَىٰ

يُوسُفَ

ءَاوَىٰٓ

إِلَيۡهِ

أَخَاهُۖ

قَالَ

إِنِّيٓ

أَنَا۠

أَخُوكَ

فَلَا

تَبۡتَئِسۡ

بِمَا

كَانُواْ

يَعۡمَلُونَ

٦٩

[69] และเมื่อพวกเขาได้เข้าไปหายูซุฟ เขารับน้องชายของเขาไปอยู่กับเขา เขากล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นพี่ชายของเจ้า ดังนั้นเจ้าอย่าเสียใจในสิ่งที่พวกเขากระทำ

— Society of Institutes and Universities

12:70

فَلَمَّا

جَهَّزَهُم

بِجَهَازِهِمۡ

جَعَلَ

ٱلسِّقَايَةَ

فِي

رَحۡلِ

أَخِيهِ

ثُمَّ

أَذَّنَ

مُؤَذِّنٌ

أَيَّتُهَا

ٱلۡعِيرُ

إِنَّكُمۡ

لَسَٰرِقُونَ

٧٠

[70] เมื่อเขาได้จัดเตรียมเสบียงอาหารของพวกเขาให้แก่พวกเขาแล้ว เขาได้ใส่ขันน้ำลงในย่ามของน้องชายของเขา แล้วผู้ประกาศได้ประกาศว่า โอ้คณะเดินทางทั้งหลายเอ๋ย แท้จริงพวกท่านเป็นพวกขโมย

— Society of Institutes and Universities

เคล็ดลับ: ลองนำทางด้วยctrlK