وَمَا
كَانَ
لِنَبِيٍّ
أَن
يَغُلَّۚ
وَمَن
يَغۡلُلۡ
يَأۡتِ
بِمَا
غَلَّ
يَوۡمَ
ٱلۡقِيَٰمَةِۚ
ثُمَّ
تُوَفَّىٰ
كُلُّ
نَفۡسٖ
مَّا
كَسَبَتۡ
وَهُمۡ
لَا
يُظۡلَمُونَ
١٦١

[161] และไม่ปรากฏแก่นะบีคนใดที่จะยักยอก (ทรัพย์เชลย) และผู้ใดยักยอกแล้ว เขาก็จะนำสิ่งที่เขายักยอกนั้นมาในวันกิยามะฮฺ แล้วแต่ละคนจะได้รับการตอบแทนอย่างครบถ้วน ตามที่เขาได้แสวงหาไว้ โดยที่พวกเขาจะไม่ได้รับความอยุติธรรม

— Society of Institutes and Universities

3:162

أَفَمَنِ

ٱتَّبَعَ

رِضۡوَٰنَ

ٱللَّهِ

كَمَنۢ

بَآءَ

بِسَخَطٖ

مِّنَ

ٱللَّهِ

وَمَأۡوَىٰهُ

جَهَنَّمُۖ

وَبِئۡسَ

ٱلۡمَصِيرُ

١٦٢

[162] ผู้ที่ปฏิบัติตาม ความปิติยินดีของอัลลอฮฺนั้น จะเหมือนกับผู้ที่ได้นำความกริ้วโกรธจากอัลลอฮฺกลับไปกระนั้นหรือ และที่อยู่ของเขานั้นคือ ญะฮันนัม และเป็นที่กลับอันเลวร้ายยิ่ง

— Society of Institutes and Universities

3:163

هُمۡ

دَرَجَٰتٌ

عِندَ

ٱللَّهِۗ

وَٱللَّهُ

بَصِيرُۢ

بِمَا

يَعۡمَلُونَ

١٦٣

[163] พวกเขาเหล่านั้นมีหลายระดับขั้น ณ อัลลอฮฺ และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงเห็นในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน

— Society of Institutes and Universities

3:164

لَقَدۡ

مَنَّ

ٱللَّهُ

عَلَى

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

إِذۡ

بَعَثَ

فِيهِمۡ

رَسُولٗا

مِّنۡ

أَنفُسِهِمۡ

يَتۡلُواْ

عَلَيۡهِمۡ

ءَايَٰتِهِۦ

وَيُزَكِّيهِمۡ

وَيُعَلِّمُهُمُ

ٱلۡكِتَٰبَ

وَٱلۡحِكۡمَةَ

وَإِن

كَانُواْ

مِن

قَبۡلُ

لَفِي

ضَلَٰلٖ

مُّبِينٍ

١٦٤

[164] แน่นอนยิ่ง อัลลอฮฺนั้นทรงมีพระคุณแก่ผู้ศรัทธาทั้งหลาย โดยที่พระองค์ได้ทรงส่งร่อซูลคนหนึ่ง จากพวกเขาเองมาในหมู่พวกเขาโดยที่เขาจะได้อ่านบรรดาโองการของพระองค์ให้พวกเขาฟัง และจะทำให้พวกเขาสะอาดและจะสอนคัมภีร์ และความรู้เกี่ยวกับข้อปฏิบัติในบัญญัติศาสนาแก่พวกเขาด้วย และแท้จริงเมื่อก่อนนั้นพวกเขาเคยอยู่ในความหลงผิดอันชัดแจ้ง

— Society of Institutes and Universities

3:165

أَوَلَمَّآ

أَصَٰبَتۡكُم

مُّصِيبَةٞ

قَدۡ

أَصَبۡتُم

مِّثۡلَيۡهَا

قُلۡتُمۡ

أَنَّىٰ

هَٰذَاۖ

قُلۡ

هُوَ

مِنۡ

عِندِ

أَنفُسِكُمۡۗ

إِنَّ

ٱللَّهَ

عَلَىٰ

كُلِّ

شَيۡءٖ

قَدِيرٞ

١٦٥

[165] และเมื่อมีภยันตรายหนึ่ง ประสบแก่พวกเจ้า ทั้ง ๆ ที่พวกเจ้าได้ให้ประสบแก่พวกเขามาแล้วถึงสองเท่าแห่งภยันตรายนั้น พวกเจ้าก็ยังกล่าวว่าสิ่งนี้มาจากไหนกระนั้นหรือ จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า มันมาจากที่ตัวของพวกท่านเอง แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง

— Society of Institutes and Universities

3:166

وَمَآ

أَصَٰبَكُمۡ

يَوۡمَ

ٱلۡتَقَى

ٱلۡجَمۡعَانِ

فَبِإِذۡنِ

ٱللَّهِ

وَلِيَعۡلَمَ

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

١٦٦

[166] และสิ่งที่ประสบแก่พวกเจ้า ในวันที่สองกลุ่มเผชิญกันนั้นก็โดยอนุมัติของอัลลอฮฺ และเพื่อที่พระองค์จะทรงรู้ ผู้ศรัทธาทั้งหลายนั้นเอง

— Society of Institutes and Universities

3:167

وَلِيَعۡلَمَ

ٱلَّذِينَ

نَافَقُواْۚ

وَقِيلَ

لَهُمۡ

تَعَالَوۡاْ

قَٰتِلُواْ

فِي

سَبِيلِ

ٱللَّهِ

أَوِ

ٱدۡفَعُواْۖ

قَالُواْ

لَوۡ

نَعۡلَمُ

قِتَالٗا

لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ

هُمۡ

لِلۡكُفۡرِ

يَوۡمَئِذٍ

أَقۡرَبُ

مِنۡهُمۡ

لِلۡإِيمَٰنِۚ

يَقُولُونَ

بِأَفۡوَٰهِهِم

مَّا

لَيۡسَ

فِي

قُلُوبِهِمۡۚ

وَٱللَّهُ

أَعۡلَمُ

بِمَا

يَكۡتُمُونَ

١٦٧

[167] และเพื่อพระองค์จะทรงรู้บรรดาผู้ที่กลับกลอกด้วย และได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า จงมากันเถิด จงต่อสู้ในทางของอัลลอฮฺกัน หรือไม่ก็จงป้องกัน พวกเขากล่าวว่า หากเรารู้ว่ามีการสู้รบกันแล้ว แน่นอนเราก็ตามพวกท่านไปแล้ว ในวันนั้น พวกเขาใกล้แก่การปฏิเสธศรัทธายิ่งกว่าพวกเขามีศรัทธา พวกเขาจะกล่าวด้วยปากของพวกเขา สิ่งที่ไม่ใช่อยู่ในหัวใจของพวกเขา และอัลลอฮฺนั้นทรงรู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเขาปกปิดกัน

— Society of Institutes and Universities

3:168

ٱلَّذِينَ

قَالُواْ

لِإِخۡوَٰنِهِمۡ

وَقَعَدُواْ

لَوۡ

أَطَاعُونَا

مَا

قُتِلُواْۗ

قُلۡ

فَٱدۡرَءُواْ

عَنۡ

أَنفُسِكُمُ

ٱلۡمَوۡتَ

إِن

كُنتُمۡ

صَٰدِقِينَ

١٦٨

[168] บรรดาผู้ที่พูดเกี่ยวแก่พี่น้องของพวกเขา โดยที่พวกเขานั่งเฉยอยู่ว่า ถ้าหากพวกเขาเชื่อฟังเรา พวกเขาก็ไม่ถูกฆ่า จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า พวกท่านจงป้องกันความตายให้พ้นจากตัวของพวกท่านเถิด หากพวกท่านพูดจริง

— Society of Institutes and Universities

3:169

وَلَا

تَحۡسَبَنَّ

ٱلَّذِينَ

قُتِلُواْ

فِي

سَبِيلِ

ٱللَّهِ

أَمۡوَٰتَۢاۚ

بَلۡ

أَحۡيَآءٌ

عِندَ

رَبِّهِمۡ

يُرۡزَقُونَ

١٦٩

[169] และเจ้าจงอย่าได้คิดเป็นอันขาดว่า บรรดาผู้ที่ถูกฆ่าในทางของอัลลอฮฺนั้นตาย มิได้พวกเขายังมีชีวิตอยู่ ณ พระเจ้าของพวกเขา ในสภาพที่ได้รับปัจจัยยังชีพ

— Society of Institutes and Universities

3:170

فَرِحِينَ

بِمَآ

ءَاتَىٰهُمُ

ٱللَّهُ

مِن

فَضۡلِهِۦ

وَيَسۡتَبۡشِرُونَ

بِٱلَّذِينَ

لَمۡ

يَلۡحَقُواْ

بِهِم

مِّنۡ

خَلۡفِهِمۡ

أَلَّا

خَوۡفٌ

عَلَيۡهِمۡ

وَلَا

هُمۡ

يَحۡزَنُونَ

١٧٠

[170] พวกเขามีความปลาบปลื้มต่อสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานให้แก่พวกเขา จากความกรุณาของพระองค์ และปิติยินดีต่อบรรดาผู้ที่ยังมาไม่ทันพวกเขาซึ่งอยู่เบื้องหลังพวกเขาว่า ไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขาและทั้งพวกเขาจะไม่เสียใจ

— Society of Institutes and Universities

เคล็ดลับ: ลองนำทางด้วยctrlK