٥١

Dhe i fryhet Surit, kur qe, duke u ngutur prej varrezave paraqiten te Zoti i tyre.

— Albanian

٥٢
E thonë: “Të mjerët ne! Po kush na ngriti prej ku ishim të shtrirë në varre?” E, kjo është ajo që premtoi Zoti dhe vëtetuan të dërguarit.

— Albanian

٥٣
Ajo nuk është tjetër, përveç një zë i fuqishëm dhe ata të gjithë të paraqitur para Nesh.

— Albanian

٥٤
Sot pra, akujt nuk i bëhet e padrejtë diçka dhe nuk shpërbleheni me tjeër vetëm për atë që vepruat.

— Albanian

٥٥
Ata të Xhennetit tash janë të angazhuar me kënaqësi.

— Albanian

٥٦
Ata dhe shoqet e tyre janë nën hijet të mbështetur në kolltukë.

— Albanian

٥٧
Aty kanë pemë dhe çka të duan.

— Albanian

٥٨
Kanë “Selam”, thënie e Zotit mëshirues!

— Albanian

٥٩
E tash, ju kriminelë, ndahuni!

— Albanian

٦٠
O bijtë e Ademit (kriminelë), po a nuk u dërgova porosinë që të mos e dëgjoni djallin, se me të vërtetë ai është armiku juaj i hapët!?

— Albanian

Notes placeholders