أَلَمۡ

يَرَوۡاْ

كَمۡ

أَهۡلَكۡنَا

قَبۡلَهُم

مِّنَ

ٱلۡقُرُونِ

أَنَّهُمۡ

إِلَيۡهِمۡ

لَا

يَرۡجِعُونَ

٣١

A nuk e panë ata se sa gjenerata kemi zhdukur para tyre dhe ata nuk u kthyen.

Dhe të gjithë, të tubuar, do të paraqiten pranë Nesh.

Dhe për ata është argument (për fuqinë e Zotit) toka e vdekur, të cilën Ne e ngjallim, nxjerrim prej saj drith nga i cili ata hanë.

Dhe në të Ne u kemi bërë kpshte hurmash e rrushi dhe në të u kemi dhënë burime (uji).

Ashtu që ata të hanë nga ata fruta dhe nga çka prodhojnë vetë duart e tyre. A i gëzojnë këto dhe nik falënderojnë.

I pastër nga të metat është Ai që krijoi të gjitha llojet (çiftet) nga çka mban toka, nga vetë ata dhe nga çka ata nuk dinë.

Për ata është argument edhe nata, prej të cilës largojmë ditën, kurse ata mbesin në terr.

Edhe dielli udhëton për në kufirin e vet (në cakun përfundimtar). Ai është (udhëtim) përcaktim i ngadhnjyesit, të dijshmit.

Edhe hënës i kemi caktuar (pozicionet) derisa të kthehet në trajtën e harku (rrem i hurmës së tharë).

As dielli nuk mund ta arrijë hënën, e as nata para ditës po secili noton në një galaksion.