إِذۡ

عُرِضَ

عَلَيۡهِ

بِٱلۡعَشِيِّ

ٱلصَّٰفِنَٰتُ

ٱلۡجِيَادُ

٣١

Kur në një parambrëmje iu shfaqën atij kuaj që, kur ishin të ndalur, rrinin gatitu në tri këmbë, e ishin edhe shumë të shpejtë.

E ai tha: “Unë i dhashë përparësi dashurisë së kuajve, ndaj Zotit tim, derisa (dielli) e fsheh dhe perëndoi”.

“M’i ktheni ata mua!” Atëherë filloi t’u mësjojë këmbëve e qafave.

Ne e sprovuam Sulejmanin dhe e mbajtëm në postin e tij si një trup, e pastaj u rikthye n gjendjen në jendjen e parë.

Tha: “Zoti im, më fal (gabimin), më dhuro asi pushteti që askush pas meje nuk do të ketë; vërtet, Ti je dhuruesi më i madh.

Ne ia nënshtruam erën që, sipas urdhërit të tij, ajo të ecën lehtë dhe nga të dëshirojë ai.

Ndërsa djajtë (ia nënshtruam) për çdo ndërtim dhe zhytje në ujë.

Dhe të tjerët (djaj) që ishin të lidhur në panga.

Ky është shpërblimi Ynë, e ti dhuro ose mos dhuro, për këtë nuk përgjigjesh.

Ai vërtet ka vend të lartë te Ne dhe ardhmëri të mirë.