ٱلَّذِينَ

إِن

مَّكَّنَّٰهُمۡ

فِي

ٱلۡأَرۡضِ

أَقَامُواْ

ٱلصَّلَوٰةَ

وَءَاتَوُاْ

ٱلزَّكَوٰةَ

وَأَمَرُواْ

بِٱلۡمَعۡرُوفِ

وَنَهَوۡاْ

عَنِ

ٱلۡمُنكَرِۗ

وَلِلَّهِ

عَٰقِبَةُ

ٱلۡأُمُورِ

٤١

(Ai ndihmon) Ata të cilët kur Ne u mundësojmë vendosjen në tokë, e falin namazin, japin zeqatin, urdhërojnë për të mirë dhe largojnë prej të keqes. All-llahut i takon përfundimi i çështjeve.

Po edhe nëse të përgënjeshtrojnë ty, para tyre patën përgënjeshtruar edhe populli i Nuhut, Adi dhe Themudi.

Edhe populli i Ibrahimit dhe populli i Lutit.

Po edhe banorët e Medjenit. Qe përgënjeshtruar edhe Musai; e Unë jobesimtarëve u pata dhënë afat, më pastaj u dhashë dënim, e çfarë ishte ai dënim Imi? (Ua ndryshova gjendjen në të keq).

E sa fshatra që ishin zullumqarë i shkatërruam Ne, e ato janë të rrënuara mbi kulmet e tyre dhe sa bunarë kanë mbetur shkretë e sa pallate të larta!

A nuk udhëtuan ata nëpër tokë e të kenë zemra me të cilat do të kuptojnë, dhe veshë me të cilat do të dëgjojnë? pse në të vërtet sytë nuk verbërohen, por verbërohen zemrat në krahrorë.

Ata kërkojnë prej teje t’ua ngutësh dënimin, po All-llahu nuk e thyen premtimin e Vet, pse një ditë te Zoti yt është sa njëmijë vet, si llogaritni ju.

Shumë fshatra që ishin në rrugë të gabuar, Unë ua pata shtyrë dënimin në një kohë, e pastaj i zura me dënim dhe fundi i tyre është te Unë.

Thuaj: “O ju njerëz, unë jam për t’ua tërhequr haptazi vërejtjen.

E ata që besuan dhe bënë vepra të mira, do të kenë falje (të mëkateve), furnizim të begatshëm (në Xhenne).