وَقُل

لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ

يَغۡضُضۡنَ

مِنۡ

أَبۡصَٰرِهِنَّ

وَيَحۡفَظۡنَ

فُرُوجَهُنَّ

وَلَا

يُبۡدِينَ

زِينَتَهُنَّ

إِلَّا

مَا

ظَهَرَ

مِنۡهَاۖ

وَلۡيَضۡرِبۡنَ

بِخُمُرِهِنَّ

عَلَىٰ

جُيُوبِهِنَّۖ

وَلَا

يُبۡدِينَ

زِينَتَهُنَّ

إِلَّا

لِبُعُولَتِهِنَّ

أَوۡ

ءَابَآئِهِنَّ

أَوۡ

ءَابَآءِ

بُعُولَتِهِنَّ

أَوۡ

أَبۡنَآئِهِنَّ

أَوۡ

أَبۡنَآءِ

بُعُولَتِهِنَّ

أَوۡ

إِخۡوَٰنِهِنَّ

أَوۡ

بَنِيٓ

إِخۡوَٰنِهِنَّ

أَوۡ

بَنِيٓ

أَخَوَٰتِهِنَّ

أَوۡ

نِسَآئِهِنَّ

أَوۡ

مَا

مَلَكَتۡ

أَيۡمَٰنُهُنَّ

أَوِ

ٱلتَّٰبِعِينَ

غَيۡرِ

أُوْلِي

ٱلۡإِرۡبَةِ

مِنَ

ٱلرِّجَالِ

أَوِ

ٱلطِّفۡلِ

ٱلَّذِينَ

لَمۡ

يَظۡهَرُواْ

عَلَىٰ

عَوۡرَٰتِ

ٱلنِّسَآءِۖ

وَلَا

يَضۡرِبۡنَ

بِأَرۡجُلِهِنَّ

لِيُعۡلَمَ

مَا

يُخۡفِينَ

مِن

زِينَتِهِنَّۚ

وَتُوبُوٓاْ

إِلَى

ٱللَّهِ

جَمِيعًا

أَيُّهَ

ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

لَعَلَّكُمۡ

تُفۡلِحُونَ

٣١

Thuaju edhe besimtareve të ndalin shikimet e tyre, të ruajnë pjesët e turpshme të trupit të tyre. të mos zbulojnë stolitë e tyre përveç atyre që janë të dukshme, le të vejnë shamitë mbi krahrorin e tyre dhe të mos ua tregojnë bukuritë e tyre askujt përveç burrave të vet, babajve të vet ose babajve të burrave të vet, djemve të vet ose djemve të burrave të vet, vëllazërve të vet ose djemve të vëllezërve të vet, apo djemve të motrave të veta, ose grave të tyre (që u përmenden) dhe robreshave, të cilat i kanë në pronësinë e tyre, ose shërbetoreve nga medhkujt të cilët nuk ndiejnë nevojë pë femrat ose fëmijët nuk i kanë të pjekur për gra. Le të mos kërcasin me këmbët e tyre për të mos zbuluar fshehtsinë nga stolitë e tyre. Pendohuni të gjithë te All-llahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim.

Dhe marotoni të pamartuarat (të pamartuarit) edhe robërit e robëreshat tuaja që janë të ndershëm e të ndershme. Nëse janë të varfër, All-llahu i begaton nga mirësitë e Tij, All-llahu është bujar i madh, i gjithdijshëm.

E ata që nuk kanë mundësi martese, le të përmbahen derisa All-llahu t’i begatojë me të mirat e veta. E ata që i keni në pronësinë tuaj dhe kërkojnë prej jush t’i lironi në bazë të kompenzimit, atëherë ua bëni këtë të mundshme me marrveshje, nëse e dini se janë të besueshëm dhe jepnu nga pasuria që u ka dhënë All-llahu juve. Mo i detyroni robreshat tuaja të bëjnë imoralitet, e për shkak të ndonjë fitimi të kësaj bote, derisa ato dëshirojnë të jenë të pastra. E kush i detyron me dhunë të bëjnë atë, All-llahu i falë ato pas atij detyrimi. All-llahu falë dhe është mëshirues.

Ne u kemi shpallë juve argumente të qarta dhe shembuj nga ata që ishin para jush, e edhe kështu për të ruajturit.

All-llahu është dritë (ndiçues, udhëzues) i qiejve e i tokës. Shembulli i dritës së Tij i gjason kandilit të vendosur në një zgavër të errët. Kandili gjendet brenda një qelqi si të ishte yll flakërus e që ndizet prej (vajit të) një druri të bekuar, prej ullirit që nuk mund të quhet as i lidjes e as i perëndimit, e vaji i tij ndriçon pothuajsse edhe pa e prekur zjarri. Dritë mbi dritë. All-llahu udhëzon kah drita e Vet atë që do Ai. All-llahu sjell shembuj për njerëzit. All-llahu çdo gjë di shumë mirë.

(ajo dritë) Është në shtëpitë (xhamitë) që All-llahu lejoi të ngriten, e që në to të përmendet emri i Tij, t’i bëhet lutje Atij mëngjes e mbrëmje.

Ata janë njerëz që nuk i pengon as tregëtia e largët e as shitblerja në vend për ta përmendur All-llahun, për ta falur namazin dhe ta dhënë zeqatin, ata i frikësohen një dite kur do të tronditen zemrat dhe shikimet.

(ata i luten) që Allhu t’i shpërblejë më së miri për atë që punuan dhe për t’ua shtuar të mirat nga Ai. All-llahu e dhuron pa masë atë që do.

E veprat e atyre që nuk besuan janë si valët (nga rrezet e diellit) në një rrafshinë ku i etshmi mendon se është ujë derisa kur t’i afrohet atij nuk gjen asgjë, por aty e gjen All-llahun dhe ai do t’ia japë llogarinë e tij. Alahu është i shpejtë në llogaritje.

Ose (veprat e tyre) janë si errësirat në det të thellë të cilin e mbulojnë valët mbi valë dhe mbi ato retë e dendura, pra, errësira njëra mbi tjetrën sa që nuk mund ta shohë ai as dorën e vet. Atij të cilit All-llahu nuk jep dritë, ai nuk ka për të pasur dritë.