إِنَّا

لَمَّا

طَغَا

ٱلۡمَآءُ

حَمَلۡنَٰكُمۡ

فِي

ٱلۡجَارِيَةِ

١١

Pasi që uji pat vërshuar, Ne ju bartëm në anije.

Për ta bërë atë (ngjarje) përkujtim për ju dhe për ta ruajtur atë veshët që janë përkujtues.

E kur të fryhet në surë një e fryeme.

Dhe të ngrihen toka e kodrat e t’i mëshojnë njëra-tjetrës me një të goditur.

Në aë kohë ndodh e vërteta (kijameti).

E qielli çahet, pse ai atë ditë është i raskapitur.

Dhe engjëjt qëndrojnë në skajet (anët) e tij, e atë ditë, tetë (engjëj) e bartin mbi vete Arshin e Zotit tënd.

Atë ditë ju do të ekspozoheni (para Zotit), duke mos mbetur fshehtë asnjë sekret juaji.

Kujt t’i jepet libri i vet nga e djathta e tij, ai do të thotë: “O ju, qe, lexonie librin tim!”

Unë kam qenë i bindur se do të jap llogarinë time.