۞ وَلَقَدۡ

ءَاتَيۡنَآ

إِبۡرَٰهِيمَ

رُشۡدَهُۥ

مِن

قَبۡلُ

وَكُنَّا

بِهِۦ

عَٰلِمِينَ

٥١

Ne i dhamë Ibrahimit herët të mbarën, sepse Ne kemi njohur mirë atë (ia dhamë të mbarën se e meritoi).

Kur ai babai dhe popullit të vet u: “ç’janë këto statuja që i adhuroni?”

Ata thanë: “I gjetëm të parët tanë, që po i adhuronin”.

Ai u tha: “Edhe të parët tuaj e edhe ju qartë ishit të humbur!”

Ata thanë: “Me gjithë mend e ke apo mos po tallesh!”

Atëherë ai tha: “Jo, por Zoti juaj është Zoti i qiejve e i tokës, ështëai që i krijoi ato, ndërsa unë jam dëshmues për këtë!”

Pasha All-llahun, posa të largoheni ju, unë kam për t’ia bërë atë që duhet statujave tuaja!

Dhe i bëri ato copë-copë, përveç një më të madhes që e kishin ata më shpresë se atij do t’i drejtohen (për të kuptuar se kush i theu).

(Kur u kthyen ii panë) Ata thanë: “Kush e bëri këtë me zotat tanë? Ai na qenka kriminel!”

(pastaj) hanë: “Kemi dëgjuar për një djalosh që i përqeshte ato, të cilit i thonin Ibrahim”.