فَبَشَّرۡنَٰهُ

بِغُلَٰمٍ

حَلِيمٖ

١٠١

Ne e gëzuam atë me një djalë që do të jetë i butë (i sjëllshëm).

Dhe kur arriti ai (djalli) që së bashku me të (me Ibrahimin) të angazhohet në punë, ai (Ibrahimi) tha: “O djalli im, unë kam parë (jam urdhëruar) në ëndërr të pres ty. Shiko pra, çka mendon ti?” Ai tha: “O babai im, punoje atë që urdhërohesh, e ti do të më gjesh mua, nëse do All-llahu, prej të durueshmëve!”

E kur ata të dy iu dorëzuan urdhërit të Zotit dhe përmbysi atë në fytyrë (në ballë).

Ne e thirrëm atë: “O Ibrahim!”

Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët!

Vërtet, kjo ishte sprovë e qartë.

Ne e shpaguam atë me një të therrur (kurban) të rëndësishëm.

Dhe ndaj tij Ne lamë përkujtim të mirë ndër popujt e ardhshëm.

Selam (shpëtim e paqe) pastë Ibrahimi!

Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.