إِنَّ

ٱلَّذِينَ

سَبَقَتۡ

لَهُم

مِّنَّا

ٱلۡحُسۡنَىٰٓ

أُوْلَٰٓئِكَ

عَنۡهَا

مُبۡعَدُونَ

١٠١

E atyre të cilëve u priu e mbara nga ana jonë, do të jenë larg tij (Xhehennemit).

Ata nuk nuk do të dëgjojnë as zhurmën e tij, dhe ata do të jenë përgjithmonë të kënaqur me atë që e dëshirojnë vetë.

Ata nuk do t’i shqetësojë ajo frika e madhe (e fyerjes së gurit), dhe do t’i presin engjëjt (duke u uruar): “Kjo është dita e juaj që u premtohej”.

(Përkujto) Atë ditë kur Ne e paloj qiellin sikurse palimi i fletëve në libër. Ashtu sikundër e kemi filluar krijimin (tuaj), e rikthejmë. Ky është obligimi yni, e Ne e bëjmë këtë.

Ne e kemi shënuar në Zebur (në librat e shenjtë) pas shënimit (në Lehvi mahfudh), se me të vërtetë tokën do ta trashëgojnë robtë e Mij të mirë.

Ne këtë (që u përmend) ka mjaft për një popull të dëgjueshëm.

E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat.

Thuaj: “Mua më shpallet se Zoti i juaji është vetëm një Zot, e ju a po dorëzoheni?”

E nëse ata refuzojnë, ti thuaju: “Unë u njoftova ju në mënyrë të barabartë, dhe se unë nuk e di se është afër ose larg ajo që po premtoheni?”

Ai e di thënien e haptë, e di edhe atë që mbani fashehtë.