وَإِن

مِّنكُمۡ

إِلَّا

وَارِدُهَاۚ

كَانَ

عَلَىٰ

رَبِّكَ

حَتۡمٗا

مَّقۡضِيّٗا

٧١

و هیچ یک از شما نیست؛ مگر آن که وارد آن (= جهنم) شود، این (وعده) بر پروردگارت فرمانی حتمی (و شدنی) است.

سپس کسانی را که تقوا پیشه کردند از آن رهایی می‌بخشیم، و ستمکاران را به زانو در آمده در آن رها می‌کنیم.

و هنگامی‌که آیات روشن ما بر آن‌ها تلاوت شود، کسانی‌که کافر شدند به کسانی‌که ایمان آوردند؛ می‌گویند: «کدام‌یک از دو گروه (ما و شما) در جایگاه (و مقام) بهتر، و از لحاظ محفل، (محفل‌شان) نیکو‌تر است».

چه بسیار نسل‌ها را پیش از آنان نابود کردیم که آن‌ها از لحاظ ثروت از این‌ها بهتر بودند و ظاهرشان (نیز) آراسته‌تر بود.

(ای پیامبر!) بگو: «کسی‌که در گمراهی است، پس (الله) رحمان (از روی استدراج) او را به فزونی مهلت دهد، تا زمانی‌که آنچه را به آن وعده داده شده‌اند؛ یا عذاب و یا قیامت را ببینند، آنگاه به زودی خواهند دانست چه کسی جایگاهش بدتر، و سپاهش ناتوان‌تر است.

و کسانی‌که هدایت یافته‌اند، الله بر هدایت‌شان می‌افزاید، و (آثار و) نیکی‌های شایسته‌ای ماندگار در نزد پروردگارت پاداش بهتر، و عاقبت خوب‌تر دارد.

آیا کسی را دیده‌ای به آیات ما کافر شد، و گفت: «قطعاً مال و فرزند (فراوانی) به من داده خواهد شد»؟!

آیا بر غیب آگاهی یافته است، یا نزد (الله) رحمان عهدی گرفته است؟!

(هرگز) چنین نیست، (ما) به‌زودی آنچه را می‌گوید خواهیم نوشت، و بر عذاب او بسیار می‌افزاییم.

و آنچه را می‌گوید از او می‌گیریم، و تنها نزد ما می‌آید.