شَاكِرٗا

لِّأَنۡعُمِهِۚ

ٱجۡتَبَىٰهُ

وَهَدَىٰهُ

إِلَىٰ

صِرَٰطٖ

مُّسۡتَقِيمٖ

١٢١

شکرگزار نعمت‌های الله بود، (الله) او را برگزید، و به راه راست هدایتش نمود.

(ما) در دنیا به او نیکی عطا کردیم؛ و قطعاً او در آخرت از صالحان است.

سپس به تو (ای پیامبر!) وحی کردیم که از آیین ابراهیم که حنیف بود و از مشرکان نبود؛ پیروی کن.

(رعایت تعظیم روز) شنبه تنها بر کسانی‌که در آن اختلاف کردند (بعنوان مجازات) مقرر شد، و بی‌گمان پروردگارت روز قیامت در آنچه اختلاف می‌کردند؛ میان آن‌ها داوری می‌کند.

با حکمت و پند نیکو (مردم را) به راه پروردگارت دعوت نما، و با روشی که نیکو‌تر است، با آن‌ها (بحث و) مناظره کن، بی‌تردید پروردگارت به (حال) کسی‌که از راه او گمراه شده است؛ دانا‌تر است، و (نیز) او به هدایت‌یافتگان؛ دانا‌تر است.

و اگر خواستید مجازات کنید، پس چنان مجازات کنید که شما را مجازات کرده‌اند، و اگر صبر نمایید، مسلماً آن برای صابران بهتر است.

و (ای پیامبر گرامی) صبر کن و صبر تو جز به (توفیق) الله نیست، و بر آن‌ها اندوهگین مشو، و از آنچه مکر می‌ورزند؛ دلتنگ مباش.

همانا الله با کسانی است که تقوا پیشه کردند، و کسانی‌که نیکو‌کارانند.