(نوبت) هر یک از همسرانت را که بخواهی (میتوانی) به تأخیر اندازی، و هرکدام را بخواهی نزد خود جای دهی، و اگر (بعضی) از آنها که بر کنار ساختهای بخواهی نزد خود جای دهی، هیچ گناهی بر تو نیست، این (گزینش) نزدیکتر است برای آنکه چشم آنان روشن گردد و اینکه غمگین نباشند، و همگیشان به آنچه به آنان میدهی خشنود گردند، و الله آنچه را که در دلهای شماست میداند، و الله دانای بردبار است.
بعد از این، (دیگر) هیچ زنی برای تو حلال نیست، و نه (حلال است) آنکه همسران دیگری جایگزین آنها کنی، هر چند زیبایی آنها تو را به شگفت آورد، مگر آنچهکه (بصورت کنیز) دست تو مالک شد، و الله بر همه چیز نگهبان است.
ای کسانیکه ایمان آوردهاید! به خانههای پیامبر داخل نشوید؛ مگر آنکه برای (صرف) غذا به شما اجازه داده شود، بیآنکه منتظر پخته شدنش باشید، ولی چون دعوت شدید، داخل شوید، پس هنگامیکه غذا خوردید؛ پراکنده شوید، و (بعد از صرف غذا) برای بحث و گفتگو ننشینید، بیگمان این (عمل) پیامبر را آزار میدهد، پس (او) از شما شرم میکند (و چیزی نمیگوید) و الله از (بیان) حق شرم نمیکند، و هنگامیکه چیزی (از وسایل زندگی به عاریت) خواستید، پس از آنان (= زنان پیامبر) از پشت پرده بخواهید، این (کار) برای دلهای شما و دلهای آنان پاکیزهتر است، و شما را نسزد که پیامبر الله را بیازارید، و نه آنکه همسرانش را بعد از او هرگز به همسری گیرید، بیتردید این (کار) نزد الله (گناهی) بزرگ است.
بر آنان (= زنان) گناهی نیست (که) در (حضور) پدرانشان و پسرانشان و برادرانشان و پسران برادرانشان و پسران خواهرانشان و زنان (هم دین) شان و بردگانشان (بدون حجاب باشند) و (ای زنان!) از الله بترسید، قطعاً الله بر همه چیز گواه است.
ای پیامبر! به همسرانت و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «چادرهای خود را بر خویش فرو افکنند، (و با آن سر و صورت و سینههایشان را بپوشانند) این مناسبتر است تا شناخته شوند؛ پس مورد آزار قرار نگیرند، و الله آمرزندۀ مهربان است.
اگر منافقان و کسانیکه در دلهای شان بیماری است، و شایعه پراکنان در مدینه (از کار خود) باز نایستند، یقیناً تو را بر (ضد) آنها میشورانیم (و بر آنها مسلط میگردانیم) سپس جز اندکی در کنار تو در آن (شهر مدینه) نباشند.