إِذَا

جَآءَكَ

ٱلۡمُنَٰفِقُونَ

قَالُواْ

نَشۡهَدُ

إِنَّكَ

لَرَسُولُ

ٱللَّهِۗ

وَٱللَّهُ

يَعۡلَمُ

إِنَّكَ

لَرَسُولُهُۥ

وَٱللَّهُ

يَشۡهَدُ

إِنَّ

ٱلۡمُنَٰفِقِينَ

لَكَٰذِبُونَ

١

هنگامی‌که منافقان نزد تو آیند، گویند: «ما گواهی می‌دهیم که یقیناً تو فرستادۀ الله هستی» و الله می‌داند که بی‌گمان تو فرستادۀ او هستی، و الله گواهی می‌دهد که منافقان یقیناً دروغگو هستند.

آن‌ها سوگندهای خود را سپر قرار دادند، پس (مردم را) از راه الله باز داشتند، به راستی کار بسیار بدی انجام می‌دهند.

این بدان خاطر است که آن‌ها ایمان آوردند، سپس کافر شدند، آنگاه بر دل‌هایشان مهر نهاده شد، پس آن‌ها درنمی‌یابند.

و هنگامی‌که آن‌ها را ببینی، جسم (و قیافۀ) شان تو را به شگفت آورد، و اگر (سخن) گویند به سخنانشان گوش فرا می‌دهی، گویی آن‌ها چوب‌های تکیه داده به دیوارند، هر بانگی را علیه خود می‌پندارند، آن‌ها دشمن (واقعی) هستند، پس از آنان بر حذر باش! الله آن‌ها را بکشد، چگونه (از حق) منحرف می‌شوند؟!.

و هنگامی‌که به آن‌ها گفته شود: «بیایید تا رسول الله برای شما آمرزش بخواهد» سرهای خود را تکان می‌دهند، و آن‌ها را می‌بینی که (از سخنان تو) اعراض می‌کنند و تکبر می‌ورزند.

برای آن‌ها یکسان است که برایشان آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی، الله هرگز آنان را نمی‌بخشد، بی‌گمان الله قوم نافرمان را هدایت نمی‌کند.

آن‌ها کسانی هستند که می‌گویند: «بر آنان که نزد رسول الله هستند (چیزی) انفاق نکنید تا پراکنده شوند و حال آن که خزاین آسمان‌ها و زمین از آنِ الله است، ولی منافقان درنمی‌یابند.

آن‌ها می‌گویند: «اگر به مدینه باز گردیم، یقیناً صاحبان عزت، ذلیلان را از آنجا بیرون می‌کنند» در حالی‌که عزت از آنِ الله، و فرستادۀ او و مؤمنان است، ولی منافقان نمی‌دانند.

ای کسانی‌که ایمان آورده‌‌اید! اموال‌تان، و فرزندان‌تان شما را از یاد الله غافل نکند، و هرکس که چنین کند، پس آنان زیانکارانند.

و از آنچه به شما روزی داده‌ایم، (در راه الله) انفاق کنید، پیش از آن که مرگ به سراغ یکی از شما آید، پس بگوید: «پروردگارا! ای کاش (مرگ) مرا مدت کمی با تأخیر می‌انداختی، تا (در راه تو) صدقه بدهم و از صالحان باشم».