١١

پس بزودی (مرگ و) نابودی را می‌طلبند.

— Hussein Taji Kal Dari

١٢
و به (آتش) جهنم شعله‌ور در آید.

— Hussein Taji Kal Dari

١٣
بی‌گمان او در (دنیا) میان خانوادۀ خود شادمان بود.

— Hussein Taji Kal Dari

١٤
به راستی او گمان می‌کرد هرگز باز نخواهد گشت.

— Hussein Taji Kal Dari

١٥
آری، همانا پروردگارش (نسبت) به او بینا بود.

— Hussein Taji Kal Dari

١٦
پس به شفق سوگند می‌خورم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٧
و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد.

— Hussein Taji Kal Dari

١٨
و سوگند به ماه چون (فروغش) کامل شود.

— Hussein Taji Kal Dari

١٩
که شما پیوسته از حالی به حال دیگر (منتقل) می‌شوید.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٠
پس آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟

— Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders