١١

که (تمام) مردم را فرا می‌گیرد، این عذابی دردناک است.

— Hussein Taji Kal Dari

١٢
(آنگاه کافران می‌گویند:) «پروردگارا! (این) عذاب را از ما برطرف کن، بی‌گمان ما ایمان می‌آوریم».

— Hussein Taji Kal Dari

١٣
چگونه (و از کجا) پند می‌پذیرند در حالی‌که پیامبر روشنگر برایشان آمد!

— Hussein Taji Kal Dari

١٤
سپس از او روی گرداندند، و گفتند: «(او) آموزش یافته‌ای دیوانه است».

— Hussein Taji Kal Dari

١٥
بی‌گمان ما اندکی عذاب را برطرف می‌کنیم، (ولی) شما (به کفر و اعمال زشت خود) باز می‌گردید.

— Hussein Taji Kal Dari

١٦
روزی‌که به گرفتنی سخت (آن‌ها را) فروگیریم، بی‌گمان ما انتقام گیرنده‌ایم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٧
و به راستی ما پیش از آن‌ها قوم فرعون را آزمودیم، و پیامبری بزرگوار به سوی‌شان آمد.

— Hussein Taji Kal Dari

١٨
(و به آن‌ها گفت:) که «بندگان الله (= بنی اسرائیل) را به من و ا گذارید، بی‌گمان من برای شما فرستادۀ امینی هستم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٩
و (نیز) بر الله برتری مجویید، بی‌تردید من برای شما دلیل روشنی آورده ام.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٠
و همانا من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم، از اینکه مرا سنگسار کنید.

— Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders