۞ وَقَالَ
ٱللَّهُ
لَا
تَتَّخِذُوٓاْ
إِلَٰهَيۡنِ
ٱثۡنَيۡنِۖ
إِنَّمَا
هُوَ
إِلَٰهٞ
وَٰحِدٞ
فَإِيَّٰيَ
فَٱرۡهَبُونِ
٥١

و الله فرمود: «دو معبود را نگیرید، فقط او معبود یگانه است، پس (تنها) از من بترسید».

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۲

وَلَهُۥ

مَا

فِي

ٱلسَّمَٰوَٰتِ

وَٱلۡأَرۡضِ

وَلَهُ

ٱلدِّينُ

وَاصِبًاۚ

أَفَغَيۡرَ

ٱللَّهِ

تَتَّقُونَ

٥٢

و آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آنِ اوست، و (نیز) دین (و پرستش) ابدی از آنِ اوست، آیا از غیر الله می‌ترسید؟!

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۳

وَمَا

بِكُم

مِّن

نِّعۡمَةٖ

فَمِنَ

ٱللَّهِۖ

ثُمَّ

إِذَا

مَسَّكُمُ

ٱلضُّرُّ

فَإِلَيۡهِ

تَجۡـَٔرُونَ

٥٣

آنچه از نعمت دارید، پس (همه) از (جانب) الله است، سپس هنگامی‌که ناراحتی به شما رسد، باز به سوی او زاری می‌کنید.

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۴

ثُمَّ

إِذَا

كَشَفَ

ٱلضُّرَّ

عَنكُمۡ

إِذَا

فَرِيقٞ

مِّنكُم

بِرَبِّهِمۡ

يُشۡرِكُونَ

٥٤

سپس هنگامی‌که آن ناراحتی را از شما بر طرف ساخت، آنگاه گروهی از شما به پروردگار‌شان شرک می‌آورند.

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۵

لِيَكۡفُرُواْ

بِمَآ

ءَاتَيۡنَٰهُمۡۚ

فَتَمَتَّعُواْ

فَسَوۡفَ

تَعۡلَمُونَ

٥٥

تا آنچه را که به آن‌ها داده‌ایم کفران کنند، پس (چند روزی) بهره گیرید، که بزودی خواهید دانست.

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۶

وَيَجۡعَلُونَ

لِمَا

لَا

يَعۡلَمُونَ

نَصِيبٗا

مِّمَّا

رَزَقۡنَٰهُمۡۗ

تَٱللَّهِ

لَتُسۡـَٔلُنَّ

عَمَّا

كُنتُمۡ

تَفۡتَرُونَ

٥٦

و آن‌ها برای چیزی (=بتانی) که نمی‌دانند، سهمی از آنچه روزی‌شان داده‌ایم قرار می‌دهند، به الله سوگند، البته از آنچه افترا می‌بندید، بازخواست خواهید شد.

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۷

وَيَجۡعَلُونَ

لِلَّهِ

ٱلۡبَنَٰتِ

سُبۡحَٰنَهُۥ

وَلَهُم

مَّا

يَشۡتَهُونَ

٥٧

و (آن‌ها) برای الله دختران قرار می‌دهند، - او منزه است- و برای خودشان آنچه را میل دارند (قرار می‌دهند).

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۸

وَإِذَا

بُشِّرَ

أَحَدُهُم

بِٱلۡأُنثَىٰ

ظَلَّ

وَجۡهُهُۥ

مُسۡوَدّٗا

وَهُوَ

كَظِيمٞ

٥٨

و هرگاه به یکی از آن‌ها به (تولد) دختر بشارت دهند، چهره‌اش سیاه می‌شود در حالی‌که او خشم خود را فرو می‌خورد.

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۵۹

يَتَوَٰرَىٰ

مِنَ

ٱلۡقَوۡمِ

مِن

سُوٓءِ

مَا

بُشِّرَ

بِهِۦٓۚ

أَيُمۡسِكُهُۥ

عَلَىٰ

هُونٍ

أَمۡ

يَدُسُّهُۥ

فِي

ٱلتُّرَابِۗ

أَلَا

سَآءَ

مَا

يَحۡكُمُونَ

٥٩

و به سبب بشارتِ بدی که به او داده شده، از قوم (خود) پنهان می‌شود (می‌اندیشد که) آیا با خواری او را نگه دارد یا در خاک پنهانش کند؟! آگاه باشید آنچه را که حکم می‌کنند، بد (حکمی) است.

— Hussein Taji Kal Dari

۱۶:۶۰