١٠١

و به راستی (ما) به موسی نُه معجزۀ روشن دادیم، پس (ای پیامبر) از بنی اسرائیل بپرس، آن زمان که (موسی) به سوی آنان آمد، فرعون به او گفت: «ای موسی، گمان می‌کنم تو سحر شده‌ای».

Hussein Taji Kal Dari

١٠٢
(موسی) گفت: «تو قطعاً می‌دانی که این (معجزها) را جز پروردگار آسمان‌ها و زمین؛ برای روشن‌گری نفرستاده است، و من ای فرعون، یقیناً تو را هلاک شده می‌پندارم».

Hussein Taji Kal Dari

١٠٣
پس (فرعون) تصمیم گرفت که آنان (= بنی اسرائیل) را از آن سرزمین بیرون کند، پس (ما) او و همۀ کسانی را که با او بودند؛ غرق کردیم.

Hussein Taji Kal Dari

١٠٤
و بعد از (هلاکت) او به بنی اسرائیل گفتیم: «در (این) سرزمین (شام) ساکن شوید، پس هنگامی‌که وعدۀ آخرت فرا رسد، همۀ شما دسته‌جمعی خواهیم آورد».

Hussein Taji Kal Dari

١٠٥
و (ما) این (قرآن) را به حق نازل کردیم، و به حق نازل شد، و تو را (ای پیامبر) جز بشارت‌دهنده و هشدار دهنده نفرستادیم.

Hussein Taji Kal Dari

١٠٦
و قرآنی که (آیات و سوره‌هایش را) جدا ساختیم، تا آن را با درنگ (و تأنّی) بر مردم بخوانی، و آن را تدریج (و کم کم) نازل کردیم.

Hussein Taji Kal Dari

١٠٧
(ای پیامبر!) بگو: «(خواه) به آن ایمان آورید، یا ایمان نیاورید، بی‌گمان کسانی‌که پیش از آن به آن‌ها دانش داده شده، هنگامی‌که (آیات قرآن) بر آن‌ها خوانده می‌شود، سجده‌کنان به رو در می‌افتند».

Hussein Taji Kal Dari

١٠٨
و می‌گویند: «منزه است پروردگار ما، که یقیناً وعده‌هایش انجام شدنی است».

Hussein Taji Kal Dari

١٠٩
و (آن‌ها) گریه‌کنان به رو در می‌افتند، و (تلاوت این قرآن) بر فروتنی شان می‌افزاید.

Hussein Taji Kal Dari

١١٠
بگو: «الله» را بخوانید یا «رحمان» را بخوانید، هر کدام را بخوانید، پس (فرقی ندارد) برای او نام‌های نیکوست، و نمازت را نه زیاد بلند بخوان، و نه آنرا خیلی آهسته بخوان، و میان آن دو؛ راهی (معتدل) برگزین.

Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders