٣١

از فرعون، که او سرکشی از اسراف‌کاران بود.

Hussein Taji Kal Dari

٣٢
و به راستی ما آن‌ها را با علم (و آگاهی) بر جهانیان (زمان‌شان) برگزیدیم.

Hussein Taji Kal Dari

٣٣
و از نشانه‌ها آنچه به آن‌ها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود.

Hussein Taji Kal Dari

٣٤
بی‌گمان این‌ها (= مشرکان) می‌گویند:

Hussein Taji Kal Dari

٣٥
«سرانجام جز همین مرگ نخستین ما نیست، و ما هرگز بر انگیخته نخواهیم شد.

Hussein Taji Kal Dari

٣٦
پس اگر راست می‌گویید: نیاکان ما را (زنده کنید و) بیاورید».

Hussein Taji Kal Dari

٣٧
آیا آن‌ها بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی‌که پیش از آن‌ها بودند؟ ما آن‌ها را هلاک نمودیم، بی‌گمان آن‌ها مجرم بودند.

Hussein Taji Kal Dari

٣٨
و (ما) آسمان‌ها و زمین و آنچه را که در میان آن دو است، به بازیچه نیافریده‌ایم.

Hussein Taji Kal Dari

٣٩
و (ما) آن دو را جز به حق نیافریدیم، و لیکن بیشتر آن‌ها نمی‌دانند.

Hussein Taji Kal Dari

٤٠
بی‌گمان روز داوری و جدایی (= روز قیامت) وعده‌گاه همۀ آن‌هاست.

Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders