وَإِن

فَاتَكُمۡ

شَيۡءٞ

مِّنۡ

أَزۡوَٰجِكُمۡ

إِلَى

ٱلۡكُفَّارِ

فَعَاقَبۡتُمۡ

فَـَٔاتُواْ

ٱلَّذِينَ

ذَهَبَتۡ

أَزۡوَٰجُهُم

مِّثۡلَ

مَآ

أَنفَقُواْۚ

وَٱتَّقُواْ

ٱللَّهَ

ٱلَّذِيٓ

أَنتُم

بِهِۦ

مُؤۡمِنُونَ

١١

و اگر یکی از همسران شما به سوی کافران رفت آنگاه شما (در جنگ بر آنان پیروز شدید و) به انتقام از کافران برخاستید، پس به کسانی‌که همسران‌شان رفته‌اند، همانند آنچه خرج کرده‌اند بدهید، و از الهی که شما به او ایمان دارید بترسید.

ای پیامبر! هنگامی‌که زنان مؤمن نزد تو آمدند تا با تو بیعت کنند بر آن که چیزی را با الله شریک نسازند، و دزدی نکنند، و مرتکب زنا نشوند، و فرزندان خود را نکشند، و بهتان و افترایی را پیش دست و پای خود نیاورند (که فرزندی را به دروغ به شوهران‌شان نسبت دهند)، و در کارهای نیک نافرمانی تو نکنند، پس با آن‌ها بیعت کن و از الله برای آن‌ها آمرزش بخواه، بی‌گمان الله آمرزندۀ مهربان است.

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! با قومی که الله برآنان خشم (و غضب) گرفته است دوستی نکنید، آن‌ها از آخرت مأیوسند همان‌گونه که کفار از گور خفتگان مأیوس هستند.