وَءَامِنُواْ

بِمَآ

أَنزَلۡتُ

مُصَدِّقٗا

لِّمَا

مَعَكُمۡ

وَلَا

تَكُونُوٓاْ

أَوَّلَ

كَافِرِۭ

بِهِۦۖ

وَلَا

تَشۡتَرُواْ

بِـَٔايَٰتِي

ثَمَنٗا

قَلِيلٗا

وَإِيَّٰيَ

فَٱتَّقُونِ

٤١

و به آنچه نازل کرده‌ام (= قرآن) ایمان بیاورید که تصدیق‌کننده چیزی است که با شما است، و نخستین کافر به آن نباشید، و آیات مرا به بهای ناچیز نفروشید، و تنها از من بترسید.

و حق را با باطل نیامیزید، و حق را پنهان نکنید، در حالی‌که می‌دانید.

و نماز را بر پا دارید و زکات را بپردازید، و با نمازگزاران نماز بخوانید.

آیا مردم را به نیکی فرمان می‌دهید، و خودتان را فراموش می‌کنید، در حالی‌که شما کتاب (آسمانی) را می‌خوانید؟! آیا نمی‌اندیشید؟!

و از شکیبایی و نماز یاری جویید، و نماز؛ جز بر فروتنان، دشوار و گران است.

آن کسانی‌که یقیناً می‌دانند دیدار کنندۀ پروردگار خویش‌اند و به‌سوی او باز می‌گردند.

ای فرزندان اسرائیل (= یعقوب)! نعمت مرا که به شما ارزانی داشتم به یاد آورید، و (نیز) اینکه من شما را بر جهانیان برتری دادم.

و از روزی بترسید که کسی از کسی کفایتی نکند، و از او شفاعت پذیرفته نمی‌شود، و نه از او تاوان و فدیه گرفته می‌شود، و نه یاری می‌شوند.

و (نیز به یاد آورید) هنگامی‌که شما را از چنگال فرعونیان نجات دادیم، (آنان) شما را به بدترین صورت آزار و شکنجه می‌دادند، پسران شما را سر می‌بریدند، و زنان شما را زنده نگه می‌داشتند، و در این‌ها آزمایش بزرگی از جانب پروردگارتان برای شما بود.

و (به یاد آورید) هنگامی را که دریا را برای شما شکافتیم، و شما را نجات دادیم، و فرعونیان را غرق ساختیم، در حالی‌که شما می‌نگریستید.