أُحِلَّ

لَكُمۡ

لَيۡلَةَ

ٱلصِّيَامِ

ٱلرَّفَثُ

إِلَىٰ

نِسَآئِكُمۡۚ

هُنَّ

لِبَاسٞ

لَّكُمۡ

وَأَنتُمۡ

لِبَاسٞ

لَّهُنَّۗ

عَلِمَ

ٱللَّهُ

أَنَّكُمۡ

كُنتُمۡ

تَخۡتَانُونَ

أَنفُسَكُمۡ

فَتَابَ

عَلَيۡكُمۡ

وَعَفَا

عَنكُمۡۖ

فَٱلۡـَٰٔنَ

بَٰشِرُوهُنَّ

وَٱبۡتَغُواْ

مَا

كَتَبَ

ٱللَّهُ

لَكُمۡۚ

وَكُلُواْ

وَٱشۡرَبُواْ

حَتَّىٰ

يَتَبَيَّنَ

لَكُمُ

ٱلۡخَيۡطُ

ٱلۡأَبۡيَضُ

مِنَ

ٱلۡخَيۡطِ

ٱلۡأَسۡوَدِ

مِنَ

ٱلۡفَجۡرِۖ

ثُمَّ

أَتِمُّواْ

ٱلصِّيَامَ

إِلَى

ٱلَّيۡلِۚ

وَلَا

تُبَٰشِرُوهُنَّ

وَأَنتُمۡ

عَٰكِفُونَ

فِي

ٱلۡمَسَٰجِدِۗ

تِلۡكَ

حُدُودُ

ٱللَّهِ

فَلَا

تَقۡرَبُوهَاۗ

كَذَٰلِكَ

يُبَيِّنُ

ٱللَّهُ

ءَايَٰتِهِۦ

لِلنَّاسِ

لَعَلَّهُمۡ

يَتَّقُونَ

١٨٧

آمیزش و نزدیکی با همسرانتان در شبِ روز بر شما حلال گردیده است، آنان لباس شما هستند و شما لباس آن‌ها، الله می‌دانست که شما به خودتان خیانت می‌کردید، پس توبۀ شما را پذیرفت و شما را بخشید، پس اکنون (در شب‌های رمضان می‌توانید) با آنان آمیزش کنید، و آنچه را الله برای شما مقرر داشته طلب کنید. و بخورید و بیاشامید، تا رشتۀ سپید صبح از رشتۀ سیاه (شب) برای شما آشکار شود، سپس روزه را تا شب به پایان رسانید، و در حالی‌که در مساجد معتکف هستید با زنان آمیزش نکنید، این مرزهای الهی است پس به آن نزدیک نشوید. الله این چنین آیات خود را برای مردم روشن می‌سازد؛ باشد که پرهیزگار شوند.

و اموال‌تان را در بین خود به باطل (و ناحق) نخورید، و (به عنوان رشوه قسمتی از) آن را به حاکمان (و قضات) ندهید؛ تا بخشی از اموال مردم را به گناه بخورید، در حالی‌که شما می‌دانید (این کار گناه است.)

درباره هلال‌های (ماه) از تو سؤال می‌کنند، بگو آن‌ها بیان اوقات برای مردم و (تعیین وقت) حج است. و نیکوکاری آن نیست که (در حال احرام) از پشت خانه‌ها وارد شوید، بلکه نیکوکار کسی است که تقوا پیشه کند، و به خانه‌ها از درهایشان وارد شوید، و از الله بترسید تا رستگار شوید.

و در راه الله با کسانی‌که با شما می‌جنگند، جنگ کنید، و از حد تجاوز نکنید، که الله تجاوزگران را دوست نمی‌دارد.

و آن‌ها را هر کجا یافتید، بکشید، و از آنجا (مکه) که شما را بیرون کرده‌اند؛ آن‌ها را بیرون کنید، و فتنه (شرک) از کشتن بدتر است. و با آن‌ها در نزد مسجد الحرام جنگ نکنید، تا اینکه با شما در آنجا بجنگند، پس اگر (در آنجا) با شما جنگیدند، ایشان را بکشید، سزای کافران چنین است.

پس اگر دست برداشتند، بی‌گمان الله آمرزندۀ مهربان است.

و با آن‌ها جنگ کنید؛ تا فتنه (شرک) باقی نماند، و دین (خالصانه) از آن الله گردد. پس اگر دست برداشتند؛ تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست.

ماه حرام در برابر ماه حرام است، و حرمت (شکنی‌ها) دارای قصاص است، پس هر کس تعدی و تجاوز کرد، همان گونه که بر شما تعدی کرده؛ بر او تعدی کنید، و از الله بترسید و بدانید که الله با پرهیزگاران است.

و در راه الله انفاق کنید و (با ترک انفاق) خود را با دست خویش به هلاکت نیفکنید، و نیکی کنید که الله نیکوکاران را دوست می‌دارد.

و حج و عمره را برای الله به اتمام برسانید، و اگر باز داشته شدید (بوسیله دشمن یا بیماری و غیره) پس آنچه از قربانی فراهم شود (ذبح کنید، و آنگاه از احرام بیرون شوید) و سرهای خود را نتراشید تا قربانی به جایگاهش برسد، و اگر کسی از شما بیمار بود، و یا ناراحتی در سر داشت، (و ناچار شود در حال احرام سر خود را بتراشد) پس فدیه دهد از (قبیل: سه روز) روزه یا صدقه (خوراک دادن به شش مسکین) یا قربانی کردن گوسفندی (که میان فقرا تقسیم شود) پس هنگامی‌که در امان بودید، هر کس از عمره بهره‌مند گردد؛ سپس (اعمال) حج را آغاز کند، آنچه از قربانی (برای او) میسر شد (ذبح می‌کند) و هر کس نیافت سه روز در (ایام) حج و هفت روز هنگامی‌که باز گشتید روزه بگیرید. این ده (روز) کامل است، این (حکم) برای کسی است که خانواده او ساکن مسجد الحرام (= مکه و اطراف آن) نباشد، و از الله بترسید و بدانید که الله سخت‌کیفر است.