١١

و روز را (وسیله‌ای) برای زندگی و معاش قرار دادیم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٢
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٣
و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٤
و از ابر‌های باران زا آبی فراوان فرو‌‌ فرستادیم

— Hussein Taji Kal Dari

١٥
تا بدان دانه و گیاه بسیار برویانیم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٦
و باغ‌هایی پر درخت (با آن آب پرورش دهیم).

— Hussein Taji Kal Dari

١٧
بی‌گمان روز داوری (و جدای) میعاد (همگان) است.

— Hussein Taji Kal Dari

١٨
روزی‌که در «صور» دمیده می‌شود، سپس شما گروه گروه (به محشر) می‌آیید.

— Hussein Taji Kal Dari

١٩
و آسمان گشوده می‌شود، پس دروازه، دروازه می‌گردد.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٠
و کوه‌ها روان کرده شود، پس (چون) سراب گردند.

— Hussein Taji Kal Dari

نکته: سعی کنید با آن پیمایش کنیدctrlK

Notes placeholders