وَلَقَدۡ

جَآءَ

ءَالَ

فِرۡعَوۡنَ

ٱلنُّذُرُ

٤١

و به راستی هشدار دهندگان به سراغ خاندان فرعون آمدند.

(آن‌ها) همۀ آیات (و معجزات) ما را تکذیب کردند، پس ما آن‌ها را گرفتیم، گرفتن پیروزمندی توانا!

(ای قریش) آیا کفار شما از آن‌ها بهترند یا برای شما امان نامه‌ای در کتابهای (آسمانی پیشین) است.

یا می‌گویند: «ما جماعتی (نیرومند و) پیروزیم».

به زودی آن جمع (کفار قریش) شکست می‌خورد و پشت می‌کنند، (و پا به فرار می‌گذارند) [ مصداق این آیه در جنگ بدر تحقق یافت، رسول الله صلی الله علیه وسلم روز جنگ بدر پس از مناجات و راز و نیاز با پروردگارش در حالی‌که لباس جنگی پوشیده بود از چادر بیرون آمدند و این آیه را می‌خواندند. (صحیح بخاری ].

بلکه قیامت وعده‌گاه آن‌هاست، و قیامت سخت‌تر و تلخ‌تر است.

بی‌گمان گناهکاران در گمراهی و دیوانگی هستند.

روزی‌که بر چهره‌هایشان در آتش (جهنم) کشیده می‌شوند (و به آن‌ها گفته می‌شود:) «(طعم) آتش دوزخ را بچشید».

بی‌گمان ما همه چیز را به‌اندازه آفریدیم.

و فرمان ما جز یک بار نیست، همچون یک چشم برهم زدنی است.