إِنَّآ
أَرۡسَلۡنَا
عَلَيۡهِمۡ
صَيۡحَةٗ
وَٰحِدَةٗ
فَكَانُواْ
كَهَشِيمِ
ٱلۡمُحۡتَظِرِ
٣١

بی‌گمان ما یک صیحه (= بانگ مرگباری) بر آن‌ها فرستادیم، پس (همگی) به صورت گیاه خشک خردشده‌ای در آمدند.

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۲

وَلَقَدۡ

يَسَّرۡنَا

ٱلۡقُرۡءَانَ

لِلذِّكۡرِ

فَهَلۡ

مِن

مُّدَّكِرٖ

٣٢

و یقیناً ما قرآن را برای تذکر آسان نمودیم، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟!

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۳

كَذَّبَتۡ

قَوۡمُ

لُوطِۭ

بِٱلنُّذُرِ

٣٣

قوم لوط هشداردهندگان را تکذیب کردند.

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۴

إِنَّآ

أَرۡسَلۡنَا

عَلَيۡهِمۡ

حَاصِبًا

إِلَّآ

ءَالَ

لُوطٖۖ

نَّجَّيۡنَٰهُم

بِسَحَرٖ

٣٤

بی‌گمان ما شن باد تندی بر آن‌ها فرستادیم (و همگی را هلاک کردیم) جز خاندان لوط که سحرگاهان نجات‌شان دادیم.

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۵

نِّعۡمَةٗ

مِّنۡ

عِندِنَاۚ

كَذَٰلِكَ

نَجۡزِي

مَن

شَكَرَ

٣٥

(این) نعمتی بود از سوی ما، این گونه کسی را که شکر کند پاداش می‌دهیم.

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۶

وَلَقَدۡ

أَنذَرَهُم

بَطۡشَتَنَا

فَتَمَارَوۡاْ

بِٱلنُّذُرِ

٣٦

و به راستی (لوط) آن‌ها را از عقوبت (سخت) ما بیم داد، پس آن‌ها با هشدار‌ها مجادله (و ستیز) کردند.

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۷

وَلَقَدۡ

رَٰوَدُوهُ

عَن

ضَيۡفِهِۦ

فَطَمَسۡنَآ

أَعۡيُنَهُمۡ

فَذُوقُواْ

عَذَابِي

وَنُذُرِ

٣٧

و به راستی آن‌ها از او (= لوط) خواستند که مهمانش را (برای کار زشت) در اختیار‌شان بگذارد، پس ما دیدگان‌شان را کور کردیم، (و گفتیم:) «پس (طعم) عذاب مرا و (طعم) هشدار‌های مرا بچشید».

— Hussein Taji Kal Dari

۵۴:۳۸