يَٰٓأَيُّهَا

ٱلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

لَا

تَسۡـَٔلُواْ

عَنۡ

أَشۡيَآءَ

إِن

تُبۡدَ

لَكُمۡ

تَسُؤۡكُمۡ

وَإِن

تَسۡـَٔلُواْ

عَنۡهَا

حِينَ

يُنَزَّلُ

ٱلۡقُرۡءَانُ

تُبۡدَ

لَكُمۡ

عَفَا

ٱللَّهُ

عَنۡهَاۗ

وَٱللَّهُ

غَفُورٌ

حَلِيمٞ

١٠١

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! از چیزهای نپرسید که اگر برای شما آشکار گردد، شما را اندوهگین کند، و اگر به هنگام نزول قرآن، از آن‌ها سؤال کنید برای شما آشکار می‌شود الله از آن‌ها عفو کرده است، و الله آمرزندۀ بردبار است.

به راستی گروهی قبل از شما از آن سؤال کردند، سپس (وقتی که جوابشان آمد) بدان کافر شدند.

الله هیچ‌گونه «بحیره» و نه«سائبه» و نه «وصیله» و نه «حام» را قرار نداده است، ولی کسانی‌که کافر شدند، بر الله دروغ می‌بندند، و بیشترشان در نمی‌یابند.

و هنگامی‌که به آن‌ها گفته شود: «به سوی آنچه الله نازل کرده و به سوی پیامبر بیایید» گویند: «آنچه نیاکان‌مان را بر آن یافته‌ایم، ما را بس است». آیا اگر نیاکان آن‌ها چیزی نمی‌دانستند و هدایت نیافته بودند (باز هم از آن‌ها پیروی می‌کنند)؟.

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! مراقب خود باشید اگر شما هدایت یافته باشید، گمراهی کسانی‌که گمراه شده‌اند به شما زیانی نمی‌رساند، بازگشت همۀ شما به سوی الله است، آنگاه شما را از آنچه عمل می‌کردید؛ آگاه می‌سازد.

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! چون مرگ یکی از شما فرا رسد در موقع وصیت باید از میان شما دو نفر عادل را گواه بگیرید یا اگر مسافرت کردید و مصیبت مرگ به شما رسید (و مسلمانی را نیافتید) دو نفر از غیر خودتان را به گواهی بطلبید و اگر (هنگام ادای شهادت در صدق آن‌ها) شک کردید آن دو را بعد از نماز نگاه دارید تا به الله سوگند بخورند که: «ما حاضر نیستیم حق را به چیزی بفروشیم اگر چه خویشان‌مان باشند و شهادت الله را کتمان نمی‌کنیم که در این صورت از گناهکاران خواهیم بود».

پس اگر معلوم شد که آن دو مرتکب گناه (خیانت) شده‌اند (و حق را کتمان نموده‌اند) دو نفر از کسانی‌که ستم دیده‌اند و نسبت به میت اولی هستند جای آن‌ها را خواهند گرفت، آنگاه به الله سوگند یاد کنند که: «گواهی ما از گواهی آن دو درست‌تر است؛ و ما تجاوزی نکرده‌ایم، و اگر چنین کرده باشیم از ستمکاران خواهیم بود».

این (روش) به آنکه گواهی را به گونۀ درستش ادا کنند؛ نزدیک‌تر است، و یا بترسند که بعد از سوگندها(ی ورثه) سوگندهای‌شان رد شود؛ و از الله بترسید، و گوش فرا دهید و (بدانید که) الله گروه فاسقان را هدایت نمی‌کند.

روزی‌که الله پیامبران را گرد آورد؛ آنگاه بگوید: «(در برابر دعوت حق) چه پاسخی به شما داده شد؟» گویند: «ما را علمی نیست؛ بی‌گمان تو خود دانای رازهای نهانی».

(به یاد بیاور) هنگامی را که الله (به عیسی پسر مریم) می‌فرماید: «ای عیسی پسر مریم! نعمتی را که به تو و مادرت بخشیدم به یاد آور؛ زمانی که تو را با «روح القدس» (جبرئیل) تقویت کردم، در گهواره و بزرگی با مردم سخن گفتی، و هنگامی‌که کتاب و حکمت، و تورات و انجیل را به تو آموختم، و هنگامی‌که به فرمان من از گِل چیزی مانند شکل پرنده‌ای ساختی؛ پس در آن می‌دمیدی و به فرمان من پرنده‌ای می‌شد، و کور مادر زاد و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من شفا می‌دادی، و آنگاه که مردگان را به فرمان من (زنده) بیرون می‌آوردی، و هنگامی‌که بنی‌اسرائیل را از آسیب رساندن به تو بازداشتم، آنگاه که دلایل روشن برای آن‌ها آوردی، پس کسانی که از آن‌ها کافر شدند؛ گفتند: «این‌ها جز جادوی آشکار (چیزی دیگر) نیست».