١١

و هنگامی‌که سرازیر (جهنم) شود، مالش به حال او سودی نخواهد داشت.

— Hussein Taji Kal Dari

١٢
مسلماً هدایت (و راهنمایی) کردن بر (عهدۀ) ماست.

— Hussein Taji Kal Dari

١٣
و محققاً آخرت و دنیا از آن ماست.

— Hussein Taji Kal Dari

١٤
پس من شما را از آتشی شعله‌ور بیم دادم.

— Hussein Taji Kal Dari

١٥
به آن (آتش کسی) جز بدبخت‌ترین (مردم) در نیفتد

— Hussein Taji Kal Dari

١٦
(همان) کسی‌که (آیات ما را) تکذیب کرد

— Hussein Taji Kal Dari

١٧
و به‌زودی پرهیزکار‌ترین (مردم) از آن دور داشته می‌شود.

— Hussein Taji Kal Dari

١٨
(همان) کسی‌که مال خود را (در راه الله) می‌بخشد تا پاک شود.

— Hussein Taji Kal Dari

١٩
و هیچ کس را بر او نعمت (و حقی) نیست، تا بخواهد (با انفاق) پاداش دهد.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٠
مگر (برای) بدست آوردن رضا (و خشنودی) پروردگار برترش.

— Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders