تِلۡكَ

ٱلۡقُرَىٰ

نَقُصُّ

عَلَيۡكَ

مِنۡ

أَنۢبَآئِهَاۚ

وَلَقَدۡ

جَآءَتۡهُمۡ

رُسُلُهُم

بِٱلۡبَيِّنَٰتِ

فَمَا

كَانُواْ

لِيُؤۡمِنُواْ

بِمَا

كَذَّبُواْ

مِن

قَبۡلُۚ

كَذَٰلِكَ

يَطۡبَعُ

ٱللَّهُ

عَلَىٰ

قُلُوبِ

ٱلۡكَٰفِرِينَ

١٠١

این‌ها، شهرها (و آبادی‌هایی) است که برخی از اخبار آن را بر تو حکایت می‌کنیم، و محققاً پیامبران‌شان دلایل (و معجزات) روشن برای آنان آورند، پس هرگز به آنچه از پیش تکذیب کرده بودند، ایمان نیاوردند، اینگونه الله بر دل‌های کافران مهر می‌نهد.

و در بیشترشان (وفای به) عهد نیافتیم، و به راستی بیشتر آن‌ها را نافرمان (و فاسق) یافتیم.

سپس بعد آن‌ها موسی را با آیات (و نشانه‌های) خویش به سوی فرعون و اطرافیان او فرستادیم، آنگاه آن‌ها به آن (آیات) ستم کردند (و کافر شدند) پس بنگر عاقبت مفسدان چگونه بود!

و موسی گفت: «ای فرعون! من فرستاده‌ای از (سوی) پروردگار جهانیان هستم.

سزاوار است که جز (سخن) حق بر الله نگویم، بتحقیق من دلیل (و معجزه‌ای روشن) از پروردگار تان برای شما آورده ام، پس بنی اسرائیل را با من بفرست».

(فرعون) گفت: «اگر معجزه‌ای آورده‌ای، آن را بیاور اگر از راستگویانى».

پس (موسی) عصای خود را انداخت، ناگهان آن اژدهای آشکار شد.

و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد، پس ناگهان آن سفید (و درخشان) برای بینندگان بود.

اشراف (و بزرگان) از قوم فرعون گفتند: «به راستی این (شخص) جادوگری (ماهرو) داناست.

می‌خواهد شما را از سرزمین تان بیرون کند، پس چه فرمان می‌دهید؟».