The Heights

سوره
Al-A'raf

۷:۱

الٓمٓصٓ
١

المص (الف. لام. میم. صاد).

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۲

كِتَٰبٌ

أُنزِلَ

إِلَيۡكَ

فَلَا

يَكُن

فِي

صَدۡرِكَ

حَرَجٞ

مِّنۡهُ

لِتُنذِرَ

بِهِۦ

وَذِكۡرَىٰ

لِلۡمُؤۡمِنِينَ

این کتابی است که بر تو نازل شده است، پس نباید در سینه‌ات از آن تنگی باشد، تا به آن (مردم را) بیم دهی، و برای مؤمنان پند (و تذکری) باشد.

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۳

ٱتَّبِعُواْ

مَآ

أُنزِلَ

إِلَيۡكُم

مِّن

رَّبِّكُمۡ

وَلَا

تَتَّبِعُواْ

مِن

دُونِهِۦٓ

أَوۡلِيَآءَۗ

قَلِيلٗا

مَّا

تَذَكَّرُونَ

آنچه از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده، پیروی کنید، و از اولیاء (و معبود‌های) دیگر جز او، پیروی نکنید، چه اندک پند می‌‌پذیرید.

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۴

وَكَم

مِّن

قَرۡيَةٍ

أَهۡلَكۡنَٰهَا

فَجَآءَهَا

بَأۡسُنَا

بَيَٰتًا

أَوۡ

هُمۡ

قَآئِلُونَ

چه بسیار شهر‌ها (و آبادی‌ها) که آن‌ها را نابود کردیم، و عذاب ما به هنگام شب، یا در هنگام خواب نیم‌روز، به سراغ‌شان آمد.

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۵

فَمَا

كَانَ

دَعۡوَىٰهُمۡ

إِذۡ

جَآءَهُم

بَأۡسُنَآ

إِلَّآ

أَن

قَالُوٓاْ

إِنَّا

كُنَّا

ظَٰلِمِينَ

و چون عذاب ما به سراغ آن‌ها آمد، سخنی نداشتند جز اینکه گفتند: «بی‌گمان ما ستمکار بودیم».

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۶

فَلَنَسۡـَٔلَنَّ

ٱلَّذِينَ

أُرۡسِلَ

إِلَيۡهِمۡ

وَلَنَسۡـَٔلَنَّ

ٱلۡمُرۡسَلِينَ

مسلّماً ما از کسانی‌که (پیامبران) به سوی آن‌ها فرستاده شدند، سؤال خواهیم کرد، و البته از پیامبران (نیز) سؤال می‌کنیم.

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۷

فَلَنَقُصَّنَّ

عَلَيۡهِم

بِعِلۡمٖۖ

وَمَا

كُنَّا

غَآئِبِينَ

یقیناً (کردارشان را) با علم (خود) برایشان بیان می‌کنیم، و ما هرگز غایب نبوده‌‌ایم.

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۸

وَٱلۡوَزۡنُ

يَوۡمَئِذٍ

ٱلۡحَقُّۚ

فَمَن

ثَقُلَتۡ

مَوَٰزِينُهُۥ

فَأُوْلَٰٓئِكَ

هُمُ

ٱلۡمُفۡلِحُونَ

وزن (و سنجش اعمال) در آن روز حق است، پس کسانی‌که کفۀ ترازوی‌شان سنگین است، آنانند که رستگارند.

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۹

وَمَنۡ

خَفَّتۡ

مَوَٰزِينُهُۥ

فَأُوْلَٰٓئِكَ

ٱلَّذِينَ

خَسِرُوٓاْ

أَنفُسَهُم

بِمَا

كَانُواْ

بِـَٔايَٰتِنَا

يَظۡلِمُونَ

و کسانی‌که کفۀ ترازوی شان سبک است، آنان کسانی هستند که به (خاطر انکار و) ستمی که نسبت به آیات ما می‌کردند به خویش زیان رساندند (و سرمایۀ وجود خود را از دست داده‌اند).

— Hussein Taji Kal Dari

۷:۱۰