٢١

آنگاه (بعد از پایان عمر) او را میراند، پس او را در قبر (پنهان) کرد.

Hussein Taji Kal Dari

٢٢
سپس هرگاه که بخواهد او را (زیاده می‌کند و از قبر) بر می‌انگیزد.

Hussein Taji Kal Dari

٢٣
هرگز چنین نیست، (که او می‌پندارد) او هنوز آنچه را که (الله) فرمان داده، به‌جای نیاورده است.

Hussein Taji Kal Dari

٢٤
پس انسان باید به غذای خود بنگرد.

Hussein Taji Kal Dari

٢٥
بی‌گمان ما آب فراوان (از آسمان) فرو ریختیم.

Hussein Taji Kal Dari

٢٦
سپس زمین را به نیکی شکافتیم.

Hussein Taji Kal Dari

٢٧
آنگاه در آن دانه (های فراوان) رویاندیم.

Hussein Taji Kal Dari

٢٨
و انگور و سبزی (بسیار).

Hussein Taji Kal Dari

٢٩
و زیتون و نخل.

Hussein Taji Kal Dari

٣٠
و باغ‌هایی (انبوه و) پردرخت.

Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders