٢١

آنگاه (بعد از پایان عمر) او را میراند، پس او را در قبر (پنهان) کرد.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٢
سپس هرگاه که بخواهد او را (زیاده می‌کند و از قبر) بر می‌انگیزد.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٣
هرگز چنین نیست، (که او می‌پندارد) او هنوز آنچه را که (الله) فرمان داده، به‌جای نیاورده است.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٤
پس انسان باید به غذای خود بنگرد.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٥
بی‌گمان ما آب فراوان (از آسمان) فرو ریختیم.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٦
سپس زمین را به نیکی شکافتیم.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٧
آنگاه در آن دانه (های فراوان) رویاندیم.

— Hussein Taji Kal Dari

٢٨
و انگور و سبزی (بسیار).

— Hussein Taji Kal Dari

٢٩
و زیتون و نخل.

— Hussein Taji Kal Dari

٣٠
و باغ‌هایی (انبوه و) پردرخت.

— Hussein Taji Kal Dari

نکته: سعی کنید با آن پیمایش کنیدctrlK

Notes placeholders