إِذۡ
قَالَ
رَبُّكَ
لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ
إِنِّي
خَٰلِقُۢ
بَشَرٗا
مِّن
طِينٖ
٧١

(و به یاد آور) هنگامی‌که پروردگارت به فرشتگان گفت: بی‌تردید من بشری را از گِل می‌آفرینم،

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۲

فَإِذَا

سَوَّيۡتُهُۥ

وَنَفَخۡتُ

فِيهِ

مِن

رُّوحِي

فَقَعُواْ

لَهُۥ

سَٰجِدِينَ

٧٢

پس هنگامی‌که درستش کردم، و از روح خود در آن دمیدم، برای او سجده‌کنان بیفتید».

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۳

فَسَجَدَ

ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ

كُلُّهُمۡ

أَجۡمَعُونَ

٧٣

پس فرشتگان همگی یکپارچه سجده کردند.

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۴

إِلَّآ

إِبۡلِيسَ

ٱسۡتَكۡبَرَ

وَكَانَ

مِنَ

ٱلۡكَٰفِرِينَ

٧٤

جز ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران بود.

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۵

قَالَ

يَٰٓإِبۡلِيسُ

مَا

مَنَعَكَ

أَن

تَسۡجُدَ

لِمَا

خَلَقۡتُ

بِيَدَيَّۖ

أَسۡتَكۡبَرۡتَ

أَمۡ

كُنتَ

مِنَ

ٱلۡعَالِينَ

٧٥

(الله) فرمود: «ای ابلیس! چه چیز مانع تو شد، از آنکه برای آنچه من با دو دست خود آفریده ام، سجده کنی؟ آیا تکبر ورزیدی یا از بلند پایگان هستی؟!»

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۶

قَالَ

أَنَا۠

خَيۡرٞ

مِّنۡهُ

خَلَقۡتَنِي

مِن

نَّارٖ

وَخَلَقۡتَهُۥ

مِن

طِينٖ

٧٦

گفت: «من از او بهترم، مرا از آتش آفریده‌ای، و او را از گِل آفریده‌ای».

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۷

قَالَ

فَٱخۡرُجۡ

مِنۡهَا

فَإِنَّكَ

رَجِيمٞ

٧٧

فرمود: «پس از اینجا بیرون شو، که تو رانده شده‌ای.

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۸

وَإِنَّ

عَلَيۡكَ

لَعۡنَتِيٓ

إِلَىٰ

يَوۡمِ

ٱلدِّينِ

٧٨

و همانا لعنت من تا روز قیامت بر تو خواهد بود».

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۷۹

قَالَ

رَبِّ

فَأَنظِرۡنِيٓ

إِلَىٰ

يَوۡمِ

يُبۡعَثُونَ

٧٩

(ابلیس) گفت: «پروردگارا! پس مرا تا روزی‌که (دوباره) برانگیخته می‌شوند، مهلت ده».

— Hussein Taji Kal Dari

۳۸:۸۰

قَالَ

فَإِنَّكَ

مِنَ

ٱلۡمُنظَرِينَ

٨٠

(الله) فرمود: «همانا تو از مهلت یافتگانی،

— Hussein Taji Kal Dari

نکته: سعی کنید با آن پیمایش کنیدctrlK

Notes placeholders

إِذۡقَالَرَبُّكَلِلۡمَلَٰٓئِكَةِإِنِّيخَٰلِقُۢبَشَرٗامِّنطِينٖ٧١

إِذۡ
قَالَ
رَبُّكَ
لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ
إِنِّي
خَٰلِقُۢ
بَشَرٗا
مِّن
طِينٖ
٧١