٨١

و (ما) آیات خود را به آن‌ها دادیم، پس آن‌ها از آنان روی گردان بودند.

Hussein Taji Kal Dari

٨٢
آن‌ها با خاطری مطمئن و آسوده از کوه‌ها خانه‌هایی (برای خود) می‌تراشیدند.

Hussein Taji Kal Dari

٨٣
پس صبحگاهان صیحه (= بانگ مرگبار) آن‌ها را فرو گرفت.

Hussein Taji Kal Dari

٨٤
و آنچه را به دست آورده بودند (عذاب الهی را) از آن‌ها دفع نکرد.

Hussein Taji Kal Dari

٨٥
و (ما) آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است، جز به حق نیافریدیم، و قیامت قطعاً خواهد آمد، پس (ای پیامبر) به طرز شایسته‌ای گذشت کن (و از آن‌ها صرف نظر فرما)

Hussein Taji Kal Dari

٨٦
بی‌گمان پروردگار تو، همان آفرینندۀ داناست.

Hussein Taji Kal Dari

٨٧
و به راستی (ما) به تو سبع المثانی (= سورۀ فاتحه) و قرآن عظیم دادیم.

Hussein Taji Kal Dari

٨٨
(پس) هرگز چشم خود را به (سوی) آنچه (از نعمت‌ها و متاع دنیوی) که گروه‌هایی از آنان را از آن بهرمند ساخته‌ایم، نیندوز، و بر آن‌ها غمگین نباش، و بال (شفقت) خود را برای مؤمنان فرود آر (و نسبت به آن‌ها فروتن باش).

Hussein Taji Kal Dari

٨٩
و بگو: «همانا من هشدار دهندۀ آشکارم».

Hussein Taji Kal Dari

٩٠
(و آن‌ها را از عذابی بترسان) همان‌گونه که بر تقسیم‌کنندگان (آیات الهی) نازل کردیم.

Hussein Taji Kal Dari

Notes placeholders